ZOSTAŃ W DOMU I GRAJ W SZACHY! (245), OTWARCIA SZACHOWE (10) – OBRONA SYCYLIJSKA, WARIANT NAJDORFA

Obrona sycylijska jest otwarciem ubiegłego wieku.
Wprawdzie ta obrona była znana już w średniowieczu  (wspomina o tym otwarciu L. R. Lucena – autor najstarszej drukowanej książki o szachach, której egzemplarze przetrwały do dzisiaj.
Książka została wydana w 1497 roku pod tytułem Rozprawa o miłości i sztuce szachowej ze stu pięćdziesięcioma przykładami partii), a w 1842 r. opublikowana została pierwsza analiza teoretyczna tej obrony (Nowoczesna analiza otwarć szachowych) przez C. F. Jänischa.
Od początku XX wieku  obrona sycylijska była grywana w turniejach bardzo rzadko, gdyż uważano tę obronę za niewygodną (dla grającego czarnymi). Jednakże późniejsze analizy i sukcesy turniejowe wielu arcymistrzów spowodowały to, że obrona sycylijska stała się jednym z najpopularniejszych otwarć szachowych.
W klasycznych wariantach obrony sycylijskiej po wymianie czarnego piona c5 na centralnego białego piona d4 czarny zyskuje półotwartą linię „C”, co umożliwia czarnym rozwijanie inicjatywy na skrzydle hetmańskim. Białe najczęściej wywierają nacisk na skrzydle królewskim i w centrum.
Powstałe pozycje w tej obronie charakteryzują się dynamiką, złożonością, ostrością i daje obu stronom wielowariantowe możliwości.

Wariant Najdorfa w obronie sycyljskiej powstaje po posunięciach:

1. e4 c5 2. sf3 d6 3. d4 cd4 4. S:d4 Sf6 5. Sc3 a6.

Oto przykłady możliwości w tym wariancie:

 1,228 total views,  2 views today