Skip to content

Historia

JEST TAKI DOM
Jest taki dom, pełen szczęścia i radości D, em
Jest taki dom, dom przyjaźni i miłości A, D
Jest taki dom, pewna to rzecz D, D7, G, gm
Jest taki dom, dom otwartych serc D, A7, D

Tu się możesz uczyć, bawić i śpiewać Fis, hm
Tutaj możesz tańczyć, mistrzostwa wygrywać Fis, hm
Tu spotkasz wspaniałych kolegów G, D
Tutaj czas jest krótszy, nie ma nic milszego A, D,G,D

Jest taki dom, bardzo ważny choć nie duży
Ten właśnie dom wciąż nam wszystkim służy
A w sercach naszych on rośnie wciąż
Przez tyle lat, to nasz własny dom

Tu się możesz uczyć, bawić i śpiewać…

Sł. Jan Górski

Muz. Mirosław Jabłoński

Jest taki dom, pełen szczęścia i radości D, em
Jest taki dom, dom przyjaźni i miłości A, D
Jest taki dom, pewna to rzecz D, D7, G, gm
Jest taki dom, dom otwartych serc D, A7, D
Tu się możesz uczyć, bawić i śpiewać Fis, hm
Tutaj możesz tańczyć, mistrzostwa wygrywać Fis, hm
Tu spotkasz wspaniałych kolegów G, D
Tutaj czas jest krótszy, nie ma nic milszego A, D,G,D
Jest taki dom, bardzo ważny choć nie duży
Ten właśnie dom wciąż nam wszystkim służy
A w sercach naszych on rośnie wciąż
Przez tyle lat, to nasz własny dom
Tu się możesz uczyć, bawić i śpiewać…
Sł. Jan Górski
Muz. Mirosław Jabłoński

 ARANŻ – HYMN MDK [ MP3]

Każde dziecko winno mieć równe szansę i równe możliwości dostępu do edukacji, zależnie jedynie od jego uzdolnień i zainteresowań. Bariery w dostępie do dóbr kultury nie może stanowić status materialny rodziców, ich wykształcenie czy miejsce zamieszkania dziecka. Proces wyrównania szans stał się podstawą programową działań Młodzieżowego Domu Kultury. Zacieranie dysproporcji ekonomicznych w grupie uczestników, dążenie do wspólnego celu poprzez zabawę, możliwość wspólnej prezentacji to idea w pracy placówki. Na przestrzeni 50 lat wielokrotnie się to objawiało. Wspólne zajęcia zespołów, w których uczestniczyły dzieci polskie, niemieckie, żydowskie. W przeszłości wspólne zabawy młodzieży, gdzie magnesem były choćby kanapki, wspólne wyjazdy, wycieczki sekcji, do których należała młodzież z różnych dzielnic naszego miasta a nawet miejscowości sąsiednich, wspólne stroje i ich szycie nie bacząc, z jakich środowisk wywodzili się uczestnicy tego czy tamtego zespołu, wspólne granie i śpiewanie, tańczenie i malowanie… to antidotum na agresję. Przez te dziesiątki lat nie odnotowano przejawów wandalizmu, kradzieży przemocy. Wokół placówki nie walają się strzykawki po kompocie. Wiedzą o tym byli uczestnicy, tak ochoczo przyprowadzający dzisiaj do MDK swoje pociechy. Opowieść o 60leciu naszego domu kultury układałem z ochotą i ciekawością. Przywołałem myśli o wielu wspaniałych nauczycielach i wychowankach, którzy mieli swój czas w tym domu. Powstała historia, a raczej jej oderwane cząstki, które składają się jednak na 60 lat pracy nauczycieli i ich wychowanków, na ich radości i smutki, zwycięstwa i upadki.

Jak to w życiu…
Młodzieżowy Dom Kultury w Świdnicy jest placówką wychowania pozaszkolnego. Realizuje program dydaktyczno wychowawczy zgodnie ze statutem, planem pracy opracowanym przez radę pedagogiczną, sugestiami komitetu rodzicielskiego, rady młodzieżowej i bieżącym zapotrzebowaniem środowiska.
Podstawowym założeniem pracy MDK jest podmiotowe traktowanie uczestnika stałego i takie formy wychowania, by przebieg pracy w roku oświatowym przybierał formę swobodnych poszukiwań twórczych przy całkowitym eliminowaniu przymusu, jako metody intensyfikacji wysiłku. Kolejnym założeniem placówki jest wypracowanie właściwej relacji uczestnika wychowanka z nauczycielem instruktorem. Dziecko jest traktowane przez prowadzącego nauczyciela jako ważny partner i współtwórca końcowego efektu edukacji. Dlatego miejsce metod podających zajmują metody eksponujące. Podstawą organizacji procesu nauczania i wychodzenia w MDK jest współdziałanie uczestników i nauczycieli (eliminacja podstawy dyrektywnej). MDK zakłada indywidualne, grupowe i zbiorowe formy pracy dydaktycznej. Dąży do stworzenia warunków pracy uruchamiających mechanizmy podtrzymujące spontaniczną chęć do nauk pracy, ciekawość, dążenie do mistrzostwa, pragnienie doścignięcia wybranego wzoru, oraz głębokie poczucie zaangażowania.
Wyróżnikiem MDK jest współdziałanie nauczycieli z rodzicami. Jego celem jest wypracowanie przez dziecko sukcesów na niwie kulturalnej czy hobbystycznej. Przykłady współpracy na tym polu można mnożyć. Kolejnym wyróżnikiem jest wzajemne współdziałanie między uczestnikami poszczególnych kół, pracowni. Celom tej swoistej integracji służy cały kalendarz imprez wewnętrznych i lokalnych. Fundamentalną zasadą pracy była zawsze zasada otwartości placówki na potrzeby środowiska lokalnego. Głównym zadaniem i ambicją MDK jest zapewnienie dzieciom i młodzieży warunków oraz możliwości do wszechstronnego rozwoju zainteresowań i uzdolnień, a także kształtowanie pozytywnego modelu spędzania czasu wolnego.

GENEZA
Geneza powstania zinstytucjonalizowanej placówki wychowania pozaszkolnego w Świdnicy łączy się z przemianami społeczno – politycznymi oraz rozwojem życia oświatowego i kulturalnego w naszym mieście. W 1951 roku do sześciu szkół podstawowych podlegających Wydziałowi Oświaty uczęszczało ogółem 18824 dzieci. Młodzież uczęszczała do dwóch 11-letnich szkół: I LO im. Kasprowicza i II LO na ul. Równej a także do Liceum Pedagogicznego. Działała Szkoła Muzyczna, Teatr Miejski, Miejska Biblioteka Publiczna w Ratuszu, Miejski Dom Kultury, Dom Kultury Fabryki M-9, Dom Kultury Kolejarzy, Dom Spółdzielczy… Działało wiele zespołów artystycznych, orkiestr, chórów przyświetlicowych i szkolnych. Prężnie działał na terenie miasta Związek Harcerstwa Polskiego. Z nowym rokiem szkolnym 1950/1951 struktura organizacyjna drużyn harcerskich oparta została na strukturze szkoły. Zastępy działały na zasadzie klasy i tworzyły drużynę, która była jednostką koedukacyjną i jedyną w szkole. Na czele drużyny stali przewodnicy, rekrutujący się przeważnie z młodych nauczycieli. Przynależność do drużyn harcerskich została ograniczona do wieku 14 lat, starsi i instruktorzy przynależeli do Związku Młodzieży Polskiej. Działalność instruktorów na rzecz dzieci i młodzieży miała ogromne znaczenie dla ówczesnych władz państwowych i partyjnych. Niewątpliwie oddziaływanie ideologiczne mieszało się z zaspokajaniem zainteresowań, pasji i ambicji, pozwalając jednocześnie pożytecznie spędzać czas. Z ustnych relacji Jana Pisarskiego pierwszego komendanta OH PL wynika, iż poważnym problemem przy tak masowej organizacji była sprawa przewodników i kadry, która w większości rekrutowała się z młodych nauczycieli. Można postawić tezę, że podstawą powstania Domu Harcerza placówki oświatowo wychowawczej były:
a) masowy napływ ludności na Ziemie Odzyskane, a w ślad za tym duże zapotrzebowanie mieszkańców na działalność instytucji i przejawy spędzania czasu wolnego we wszelkiego rodzaju formach aktywności twórczej.
b) poszukiwania samodzielnej bazy lokalowej dla OH w celu odejścia od szkolnych form i metod pracy i przeniesienia ich na neutralny, międzyszkolny grunt.
c) szkolenie aktywu i kadr organizacji oparte o własną bazę lokalową. Prowadzenie działalności metodyczno instruktażowej, propagandowo wychowawczej i politycznej w OH,
d) wykreowanie własnych metod i form pracy pozalekcyjnej i pozaszkolnej w oparciu o pierwsze powstające zespoły: instrumentalny, taneczny, chór, fotograficzny, czytelnie oraz pracownie modelarstwa lotniczego i szkutniczego.

DOM HARCERZA 
Rok szkolny 1951/1952 był rokiem organizacji Domu Harcerza w budynku przy ul Ofiar Oświęcimskich 1. Na podstawie Uchwały Nr 571 Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 1951 r. w sprawie organizowania i prowadzenia placówek wychowania pozaszkolnego władze miejskie w osobach przewodniczącego MRN Kazimierza Krawca i kierownika Wydziału Oświaty w Prezydium MRN Władysława Lewandowskiego zleciły organizację placówki, powierzając obowiązki kierownika Janowi Pisarskiemu. Po przydzieleniu konta w banku, na cząstkę etatu rozpoczął prace, także księgowy Józef Wilczek. Zakupy: dywany, umeblowanie, firany gromadzono w prywatnym mieszkaniu kierownika. Po przygotowaniu lokum rozpoczęła się akcja zatrudniania instruktorów. Zgłaszali się nauczyciele, przeważnie absolwenci Liceum Pedagogicznego. Wielu młodych ludzi, harcerskich przewodników pracowało z dziećmi społecznie. Pierwszymi uczestnikami placówki byli najlepsi uczniowie harcerze, kierowani przez poszczególne szkoły i Organizację Harcerską. Popularne stały się akcje agitacyjne polegające na tym, ze instruktorzy odwiedzali szkoły, informując o miejscu w mieście, gdzie można rozwijać swoje zainteresowania. Bardzo popularną formą, zachęcającą do uczestnictwa w zajęciach w placówce były tzw. kinderbale tj. dziecięce i młodzieżowe potańcówki, na które trzeba było przygotować tysiące bardzo modnych wówczas kanapek. Od początku placówka charakteryzowała się różnorodnością form pracy i oddanymi nauczycielami instruktorami. Przodował tzw. gabinet harcerski, prowadzony przez Jana Pisarskiego. W sierpniu 1953 r. przygotowano i przeprowadzono w ramach konferencji nauczycielskiej pokazową zbiórkę harcerską. Każda pracownia zwana wówczas kołem tematycznym miała swoich zagorzałych zwolenników i uczestników. Jednym z liczniej odwiedzanych było koło bibliotekarsko czytelnicze, bowiem był to okres, gdy zaczynały funkcjonować biblioteki miejskie i powiatowe, a zapotrzebowanie na polskie słowo drukowane było ogromne. Biblioteka Domu Harcerza prowadzona do roku 1956 przez Zdzisławę Pisarską i Franciszka Ryżego posiadała duży wybór literatury różnotematycznej, systematycznie uzupełnianej. Atrakcją placówki był zespół mandolinistów, prowadzony przez Eugeniusza Łabę. (Zdjęcie nr 1) Wieloosobowa grupa młodzieżowa o bardzo oryginalnym brzmieniu gitar klasycznych, mandolin, bandżo i skrzypiec instruktora budowana była na wzór kapeli łódzkiej Edwarda Ciukszy. Intensywna praca zaowocowała zakwalifikowaniem się zespołu do udziału w imprezach towarzyszących Festiwalowi Młodzieży w Warszawie w 1953 r. Wyjazd do stolicy poprzedzony został organizacją festiwalowej kolonii w Jeleniej Górze. Zespół koncertował m.in. w Teatrze na Wodzie w Łazienkach. Dzięki nagrodzie rzeczowej dla zespołu, w placówce przybyło 20 instrumentów mandolin. Andrzej Hoszowski prowadził chór, którego trzon stanowiły uczennice ówczesnego Liceum Felczerskiego. W początkowym okresie do chóru należały dzieci z rodzin niemieckich, których wiele pozostało w Świdnicy w latach powojennych. Koło fotograficzne prowadził Marian Ryży przedwojenny harcmistrz. W trakcie wielu wycieczek, uwieczniając na błonie fotograficznej walory najbliższej okolicy, uczył polskości tych ziem. W latach 50-tych tańce ludowe były nie tylko modne, ale i nakazane. Barbara Przyborowska, założycielka Zespołu Pieśni i Tańca borykała się z wieloma problemami związanymi z wyposażeniem zespołu w stroje ludowe. Dzięki pomocy rodziców, świdnickich rzemieślników uszyto stroje i buty. Akompaniatorem zespołu był Niemiec, niejaki Miller. W krótkim okresie czasu zespół odniósł sukces w eliminacjach Dolnośląskiego Przeglądu Tanecznego. Efektywnie działała modelarnia. Przygotowywano modele lotnicze i szkutnicze pod nadzorem Jerzego Skślewicza. Do wyróżniających się uczestników modelarni należeli: Grzegorz Stadler (na długie lata związany z placówką), Aleksander Murawski (późniejszy zasłużony pilot szybowcowy i kapitan Polskich Linii Lotniczych Lot) i Leszek Kaleta (późniejszy ceniony architekt). Bardzo brakowało: sklejki, balsy, kleju, które zdobywano w gospodarczy sposób. Głównym dostarczycielem materiałów były Zakłady Szybowcowe w Jeżowie k/ Jeleniej Góry. Do osobistych sukcesów Jerzego Skiślewicza zaliczyć należy jego projekty modelarskie drukowane w owym czasie w miesięczniku Skrzydlata Polska. Niewątpliwą ciekawostką była pracownia biologiczna, gdzie pod nadzorem J. Pisarskiego hodowano jedwabniki. Wielu uczestników placówki ochoczo zbierało liście morwy z drzew rosnących w zagajniku w miejscu, gdzie dzisiaj mieści się Gimnazjum nr 2.
W roku szkolnym 1953/54 pojawiły się problemy. Remontu wymagał zwłaszcza dach budynku. Nastąpiła pierwsza przeprowadzka placówki do przestronnego, samodzielnie stojącego budynku przy ul. Śląskiej (obecna siedziba Hotelu Sportowego). Dom Harcerza mimo oddalenia od centrum miasta nadal pełnił swoje funkcje. Bibliotekę prowadziła Zofia Woźna. Powstała sekcja turystyczno krajoznawcza, a aktyw harcerski zaczęto szkolić w takich kierunkach, jak: turystyka, organizacja wędrówek i biwaków, gry terenowe. W 1954 r. zorganizowano stały obóz pod namiotami w okolicy Kłodzka nad Bystrzycą dla 70 uczestników. Komendantem obozu o typowo harcerskim charakterze był Jan Pisarski, a wśród kadry wyróżnił się młody instruktor DH Józef Lipiński. Pod jego kierunkiem rozszerzył się zakres działalności klubu turystyczno krajoznawczego na ul. Śląskiej: biwaki, gry sportowe, gry świetlicowe, obozy wędrowne piesze, rowerowe, żeglarskie. Wyodrębniło się koło szachowe, które prowadził Mieczysław Markiewicz. Rozpoczęła swoją działalność sekcja radiotechniczna, którą kierował Andrzej Lachowicz, a wzorowym uczestnikiem był Kazimierz Majdan. Pojawili się nowi instruktorzy: w modelarni Olgierd Mikulski, w ciemni fotograficznej Wiktor Malinowski.
17 października 1956 r. kierownikiem Domu Harcerza zostaje Jerzy Skiślewicz. Bardzo ważną w historii placówki jest data 8 stycznia 1957 r. Wtedy to reaktywowano w Świdnicy działalność Związku Harcerstwa Polskiego. W nowopowstałej Komendzie Hufca przy ulicy Śląskiej 31, huwcowym został Ryszard Chmielewski, intendentem Jerzy Skiślewicz. Warunki lokalowe były bardzo trudne, a znaczne oddalenie od centrum miasta miało negatywny wpływ na frekwencję uczestników. Zdecydowano się na zmianę lokalizacji placówki, przenosząc ją do budynku po byłej szkole przy u. Lelewela 17, zmieniając jednocześnie jej strukturę organizacyjną i nazwę na Dom Kultury Dzieci i Młodzieży.

DOM KULTURY DZIECI I MŁODZIEŻY 
Rok 1957, w nowej siedzibie przynosi dość intensywny rozwój działalności placówki. Do 70 osób rozrósł się zespół mandolinistów Eugeniusza Łaby. Do ważniejszych występów zaliczyć można koncert w Hali Ludowej (obecnie Stulecia) i w Teatrze Polskim we Wrocławiu oraz niezliczoną liczbę prezentacji na terenie miasta, powiatu i województwa. Upowszechnił się system, w którym dzieci ćwiczyły w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży do chwili ukończenia szkoły podstawowej, po czym przejmowały je renomowane zespoły wokalne, m.in. Fasolki działające przy Powszechnej Spółdzielni Spożywców. Pojawiły się sekcje rytmiczne: gitarowe, akordeonistów, perkusyjne. Z dużej grupy wyłaniały się zespoły typu kombo (4-5 osobowe), prezentujące muzykę taneczna, inne ewaluowały w kierunku big betów. Do najbardziej uznanych zaliczono Kleks E. Łaby, zaś do najbardziej uzdolnionych uczestników należał Mener Lazar, pochodzenia żydowskiego, który często koncertował w Domu Kultury Towarzystwa Polsko Żydowskiego, a po wyjeździe w 1968 r. rozwinął swoją karierę w Amsterdamie. Wraz z napływem mód i trendów wysłuchiwanych w Radiu Luksemburg pojawiły się nowe kierunki muzyczne: jazz i rock and roll. Andrzej Hoszowski prowadził chór ( z czasem rozdrobniony na sekcje wokalne), oraz pracownię plastyczną i wspólnie z Wiktorem Malinowskim. Ten ostatni także koła fotograficzne. Z sekcji sportowej w 1959 r. Józef Lipiński wyodrębnił kolarską z wyróżniającymi się zawodnikami: Stanisławem Klęskiem, Romanem Musem, Andrzejem Wołowiczem, Stanisławem Koziną, która przyjmuje nazwę MKS Bolko. Godnym podkreślenia jest fakt, że właśnie w Domu Kultury Dzieci i Młodzieży narodziła się nazwa klubu sportowego, wpisanego na stałe w mapę sportową naszego miasta. Bardzo intensywnie rozwija się turystyka piesza, gdzie prym wiodą bracia Strupiechowscy i Ryszard Lachowicz. Budynek przy ulicy Lelewela 17 tętnił sportowym życiem. Działały koła tenisa stołowego (St. Bernatowicz, B. Kindykiewicz, J. Skiślewicz, F. Sztuka), a w oparciu o bazę sportową miasta sekcje piłki ręcznej i piłki siatkowej dziewcząt. Ta ostatnia, prowadzona przez Tadeusza Ząbka była bezpośrednim zapleczem I ligowej drużyny żeńskiej. Warto odnotować, że to tu właśnie rozpoczynała swoją sportową karierę późniejsza olimpijka Halina Aszkiełowicz. W 1957 r.w DKDiM podjął pracę Stefan Pawlewskiw. Początkowo w pracowni radiotechnicznej a potem w elektronicznej borykał się wraz z Krzysztofem Tryzną z brakiem podzespołów radiotechnicznych i raczkującą elektroniką. W miarę upływu lat pracownia ta stała się kuźnią talentów. Jednym z bardziej pracowitych uczestników był Jan Cąber późniejszy absolwent Wydziału Elektronicznego politechniki Wrocławskiej, doktor krakowskiej Akademii Górniczo Hutniczej i uczestnik stypendium naukowego w Japonii. Dzięki dobrej współpracy pracowni i instruktorów S. Pawlewskiego i J. Skiślewicza z początkiem lat 60-tych rozpoczęła się w placówce era zdalnie sterowanych modeli. Modele pływające i lotnicze wyposażano w aparaturę radiową zdalnego sterowania. (Zdjęcie nr 2) Coraz częściej pojawiały się sukcesy do Mistrzostw Polski włącznie. Ukoronowaniem pracy S. Pawlewskiego w tym okresie, było opatentowanie planów 4-stopniowego, tranzystorowego odbiornika zdalnego kierowania PJ-1, a J. Skiślewicza projekt autorski zdalnie kierowanego modelu szybowca klasy A-1, zbudowanego w modelarni przez Bolesława Koźbiała oraz cykl artykułów w czasopiśmie Skrzydlata Polska w 1965 r. Dzięki takim sukcesom modelarnia nr 514 Domu Kultury Dzieci i Młodzieży i Aeroklub Wrocławski była w latach 60-tych przodującą w kraju.
1 września 1963 r. rozpoczął urzędowanie nowy kierownik Domu Kultury Dzieci i Młodzieży Franciszek Pulit. DKDiM zorganizował w tym roku szkolnym 17 imprez środowiskowych m.in.: konkurs piosenkarski, rajd kolarski szlakiem zamków śląskich, wieczornicę z okazji Rewolucji Październikowej, imprezę noworoczną, wystawę prac plastycznych pod hasłem Tu żyjemy i mieszkamy oraz imprezę z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka. W 1963 r. Maria Skiślewicz rozpoczyna pracę z zespołem pieśni i tańca. Pierwszym akompaniatorem został Jan Hazubski a towarzyszącymi zespołowi instrumentalistami byli uczniowie Eugeniusza Łaby. Premierowy koncert nosił tytuł: Tańce i śpiewy dolnośląskie. W marcu 1964 r. zespół liczył ok. 200 osób (chór, balet, kapela). 1 września 1964 r. Dom Kultury wobec rozpoczęcia kapitalnego remontu jego siedziby przy ul. Lelewela 17 był zmuszony zlokalizować swoją działalność w różnych punktach miasta i tak; pracownia modelarstwa lotniczego (instruktor Jerzy Skiślewicz) mieściła się w Szkole Podstawowej nr 3, pracownia radiotechniczna (instruktor Stefan Pawlewski) w Klubie PSS, pracownia fotograficzna (instruktor Franciszek Pulit) tamże, pracownia muzyczna (instruktor Eugeniusz Łaba) w świetlicy Fabryki Rękawiczek, klub kulturystyczny (instruktor Ryszard Cyrbes) w Sp nr 3 i w Zakładzie Poprawczym, chór pani Szkudlarek w SP nr 13, zaś balet (instruktor Maria Skiślewicz) w szkołach nr 11,13 oraz w świetlicy w Słotwinie. Często wspominano jak to kierownik DKDiM hospitował swoich nauczycieli dojeżdżając na rowerze. Zajęcia klubowe skomasowano w SP 10 organizując tam świetlicę środowiskową. Szlagierem owych czasów były organizowane przez Józefa Lipieńskiego projekcje filmowe na taśmie 16 mm, przy pomocy projektora typu AP-14. Wydarzeniem tego roku był koncert w dniu 4 listopada. Zespoły: taneczny Marii Skiślewicz i muzyczny Eugeniusza Łaby koncertowały w sali teatru na akademii miejskiej z okazji rocznicy Rewolucji Październikowej. Zorganizowano także zawody modelarskie na rodzimym lotnisku w dniu 11 kwietnia 1965 r. między modelarniami powiatów świdnickiego i dzierżoniowskiego. Zwycięzca tych zawodów Andrzej Stadler (z modelarni DKDiM) wyjechał w nagrodę na kolonię do Tarnowskich Gór. Błyszczał także Zespół Pieśni i Tańca. 11 maja 1965 r. po zajęciu I miejsca w swojej kategorii w Eliminacjach Powiatowych Szkolnych Zespołów Artystycznych w nagrodę zaprezentował się w dniu 17 czerwca 1965 r. w Hali Ludowej (obecnie Stulecia) we Wrocławiu na pokazie najlepszych zespołów tego typu z terenu województwa wrocławskiego. W tym czasie kadrę instruktorską zespołu stanowili: Maria Skislewicz choreografia, Antoni Duda chór, Eugeniusz Łaba kapela, Jan Hazubski i Leon Tomczak akompaniament. Jednak w konsekwencji różnych niedogodności związanych z remontem niektóre formy pracy zostały zawieszone a inne nie wyróżniały się szczególnymi osiągnięciami.
1 września 1966 r. stanowisko kierownika Domu Kultury Dzieci i Młodzieży objął ponownie Jerzy Skiślewicz. Odnotowano duży sukces organizacyjny: 22 października 1966 r. w placówce powstał klub krótkofalowców PZK. Pierwszym prezesem klubu był Stefan Pawlewski. Na zajęcia uczęszczało 11 członków w tym 2 nadawców Seweryna Wojtusiaka z radiostacją SP6ALL i Józefa Cygana z radiostacją SP6AKK oraz nasłuchowców m.in.: Romana Lipę, Krzysztofa Tryznę. W dniu 27 kwietnia 1967 r. klub otrzymał zezwolenie Ministerstwa Łączności na posiadanie i używanie amatorskiej radiostacji klubowej ze znakiem wywoławczym Sp6PZG. Radiostacja DKDiM rozpoczęła pracę 22 maja 1967 r. W pierwszym okresie działalności przeprowadzono kurs telegrafii i szkolenie członków klubu na licencje nasłuchowe. W następnym okresie nawiązywano łączność z całym światem, startowano w zawodach, organizowano spotkania i wystawy dorobku. W roku 1967 Prezydium MRN postanowiło utworzyć centralną księgowość dla małych jednostek budżetowych. Dom Kultury Dzieci i Młodzieży przekazał dokumentację księgowo kadrową do Wydziału Oświaty. Niestety, wiele dokumentów z tego powodu zginęło.
Od października 1969 Jerzy Skiślewicz przeszedł do pracy w Wydziale Oświaty. Do 31 sierpnia 1970 r. obowiązki kierownika pełniła jego żona Maria Skiślewicz, prowadząc nadal formy taneczne. W placówce pojawili się: Halina Aszkiełowicz instruktor kół sportowych, Marian Cichoń prowadzący zespół chóralny, Zygmunt Nicewicz muzyk. Do najważniejszych wydarzeń tego okresu zaliczono przeprowadzenie w dniach 17-19 kwietnia Powiatowego Przeglądu Zespołów Artystycznych Szkół Podstawowych i Średnich w Sali teatralnej Świdnickiego Ośrodka Kultury z udziałem 41 zespołów. W grupie szkół podstawowych pierwsze miejsce przyznano Zespołowi Pieśni i Tańca DKDiM pod kierunkiem Marii Skiślewicz. Zespół zakwalifikowano do przeglądu wojewódzkiego. Jednak inne pracownie nie wyróżniały się szczególnymi osiągnięciami. Brakowało strojów, podstawowych materiałów plastycznych, brakowało pieniędzy na działalność.
Od 1 września placówką kierowała Teresa Duda. Energiczna nauczycielka muzyki i śpiewu w Szkole Podstawowej nr 16 w Świdnicy została decyzją Inspektora Oświaty Powiatowej Rady Narodowej w Świdnicy przeniesiona służbowo do Domu Kultury Dzieci i Młodzieży. Prowadząc w placówce chór, jednocześnie czyniła usilne starania o pozyskanie opieki świdnickich zakładów pracy nad działalnością Domu Kultury. I to się udało. Zakładem opiekuńczym została Wojewódzka Spółdzielnia Transportu Wiejskiego. Dzięki temu chór koncertował aż w Kraśniku w woj. lubelskim. Szukano także innych rozwiązań: wzorem szkół Teresa Duda powołała do życia Komitet Rodzicielski. Pierwszym przewodniczącym został Eugeniusz Szamański. Założono koło Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Pojawiły się nowe formy pracy z uczestnikami: wyjazdy dzieci do teatru, opery wrocławskiej, zapraszano aktorów do placówki. Zapoczątkowano akcję Wesoła zima w trakcie trwania ferii zimowych. W Dom Kultury Dzieci i Młodzieży w tym czasie podjęło pracę wielu wybitnych nauczycieli. Bardzo korzystnie poprawiła się atmosfera w placówce. Wspólnie obchodzono Dzień Nauczyciela, imieniny kolegów, bawiono się na zabawach sylwestrowych organizowanych we własnych pomieszczeniach. Nadal największą imprezą w roku szkolnym był tradycyjny Przegląd Szkolnych Zespołów Artystycznych. Na szczeblu powiatowym w Świdnicy uczestniczyło 48 zespołów z 36 szkół i placówek. Duży sukces odnotował Zespół Pieśni i Tańca prowadzony przez Pelagię Szmid i akompaniatorów Jana Hazubskiego i Grażynę Sawicką, który znalazł się w puli 13 zespołów zakwalifikowanych na szczebel wojewódzki. Przegląd był także sukcesem organizacyjnym placówki. Konferansjerkę prowadził Józef Lipiński, sekretariat Zygmunt Nicewicz, a Tadeusz Gajda wykonał scenografię. Warto odnotować, że stroje dla zespołu z DKDiM uszyły Natalia Brzeska i Etla Stadler. Po udanych występach zespół wyjechał na Przegląd Wojewódzki do Cieplic. (Zdjęcie nr 3) Miłym akcentem kończącym ten rok szkolny było zorganizowanie, w dniach 21-22 czerwca wyjazdu do Ośrodka Wypoczynkowego w Zagórzu Śl. Kolejny rok pracy 1971/72 Zespół Pieśni i Tańca rozpoczął od nagrodowej wycieczki do Warszawy. Przygotowano kolejny program pt; Szlakiem Bursztynowym, na który składały się tańce ludowe, huculskie, tańce młodzieżowe i zabawy ze śpiewem w wykonaniu najmłodszej grupy. Tym bardzo udanym programem zdobyto kolejną nagrodę finansową na Okręgowym Przeglądzie Zespołów Artystycznych, a dzieciom i młodzieży, blisko 160 osobowego zespołu zorganizowano wycieczkę po Kotlinie Kłodzkiej. W lipcu 1972 r. Kuratorium Okręgu Szkolnego we Wrocławiu zgłosiło do udziału w Ogólnopolskim Zlocie Przodujących Uczestników Placówek Wychowania Pozaszkolnego Pieczarki 72 reprezentację DKDiM ze Świdnicy. Wśród wyróżnionych znalazła się 18 osobowa grupa tancerzy pod opieką P. Szmid i akompaniatorki G. Sawickiej i 2 recytatorów z pracowni S. Stelmach. Cała ekipa pod kierownictwem T. Dudy przygotowała program artystyczny obejmujący barwne tańce kaszubskie, górali huculskich, młodzieżowe tańce beatowe oraz najciekawsze utwory z repertuaru recytatorskiego. Dzięki organizatorom – Pałacowi Młodzieży w Warszawie, łącząc występy z wypoczynkiem odnotowano w kronice zespołu m.in: spotkanie z Zespołem Gawęda, wizytę w jednostce wojskowej w Giżycku i wspólne wieczory z Zespołem Pieśni i Tańca z Włodawy. Nagrodę specjalną komendanta zlotu otrzymał wokalista Zygmunt Chromy. We wrześniu 1971 r. Stefania Stelmach tworzy 60-osobową grupę teatralną pod nazwą teatr My. Pierwszym przedstawieniem był montaż słowno muzyczny pt: A las szumi wkoło nas wg scenariusza opiekunki. Chór i dobór pieśni przygotowała Teresa Duda. Udany debiut zaowocował kwalifikacją na szczebel wojewódzki Przeglądu Małych Form Teatralnych, gdzie zespół został wyróżniony nagrodą finansową.
1 września 1972 r. to nie tylko data objęcia funkcji dyrektora przez Zygmunta Nicewicza, nauczyciela w pracowni muzycznej, ale także początek kompleksowego remontu placówki. Budowniczowie orzekli, że budynek przy ul. Lelewela 17 wymaga kapitalnego remontu, łącznie z wymianą stropów, okien i poszycia dachowego. Pojawiła się koncepcja zagospodarowania poddasza, co skrzętnie wykorzystała Wanda Szwegler, adoptując pomieszczenia strychowe na pracownię plastyczną. Dyrektor Z. Nicewicz na najbliższe dwa lata remontu w swojej polityce kadrowej postawił na nauczycieli, którzy byli zatrudnieni na pełnych etatach w szkołach i na bazie lokalowej tych szkół oparto zajęcia popołudniowe Domu Kultury. Okres remontu placówki był niezwykle trudny, a mimo to nie brakowało zapału, nie brakowało uczestników. Młodzież występowała na rzecz środowiska lokalnego a placówka organizowała konkursy, przeglądy, imprezy. We wrześniu na nagrodową wycieczkę do Drezna wyjechał zespół taneczny. 14 października 1972 r. zespół teatralny wystąpił obok Kapeli Gdańskiej w części artystycznej miejskich obchodów Dnia Nauczyciela. Nadal trwało pasmo sukcesów na Powiatowych Przeglądach Szkolnych Zespołów Artystycznych. W marcu 1973 na szczebel okręgowy zakwalifikowano zespół muzyczny Jana Górskiego i Zespół Pieśni i Tańca Pelagii Szmid. Ten ostatni na przeglądzie wojewódzkim otrzymał nagrodę za technikę wykonania tańca rosyjskiego. Do tego układu akompaniował muzyk bajanista z radzieckiego Domu Oficera w Świdnicy Wołodia Agapow. Bardzo pracowite okazały się także wakacje, a to za przyczyną ponownego zaproszenia Zespołu Pieśni i Tańca na VII Zlot uczestników Placówek Wychowania Pozaszkolnego Pieczarki. Nowy rok szkolny 1973/74 rozpoczęto od wycieczki do Krakowa i Zakopanego. Następnie rozpoczęto prace do nowego programu przygotowywanego na obchody XXX lecia PRL. Były to układy choreograficzne polskich tańców narodowych (mazur i kujawiak z oberkiem) i w wykonaniu najmłodszych parada wojskowa w strojach ułańskich. Część młodzieży wykonała taniec do utworu Ciemna strona księżyca zespołu Pink Floryd z płyty Time. Zaczęły się sukcesy Zespołu Tańcz Nowoczesnego Czas. Od nazwy płyty pochodziła nazwa zespołu. Zespół teatralny Stefanii Stelmach w tym okresie pracował nad widowiskiem plenerowym pt: Biwak z piosenką. Na scenariusz tego przedsięwzięcia złożyły się pieśni harcerskie i współczesne utwory poetyckie o Dolnym Śląsku, tańce marynarskie i krakowskie. Melodie komponowali i chór prowadzili Jerzy Brzostowski i Joanna Jarzyna. Kapelę ludową przygotował Jan Górski, choreografią zajmowała się Elżbieta Gawór. Premiera odbyła się w czasie miejskich obchodów XXX lecia PRL w Parku Młodzieżowym. 27 lipca 1974 r. zespół artystyczny Pelagii Szmid wystąpił w Warszawie na galowym koncercie kończącym harcerską akcję Malta 74. Podkreśleniem dobrej pracy placówki było wręczenie dyrektorowi Domu Kultury Dzieci i Młodzieży Z. Nicewiczowi nagrody w dniu 19 maja 1974 Wraz z wakacjami przyszły kolejne sukcesy; Zespół Pieśni i Tańca wraz z nagrodą Kuratora został wytypowany na Ogólnopolski Festiwal Kultury Młodzieży Szkolnej i Harcerskiej do Kielc. Z tego tytułu odbyło się zgrupowanie w Sobótce. Trzy tygodnie pracy i wspólnego wypoczynku wraz z zespołami: wokalnym z Bolesłaca, muzycznymi z Wrocławia i Sycowa zaowocowały wspólnym widowiskiem zaprezentowanym w czasie festiwalu.

MŁODZIEŻOWY DOM KULTURY 
W związku z zarządzeniem Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 15 maja 1973 r. (Nr DW2/4242/2/73) w sprawie organizacji placówek wychowania pozaszkolnego oraz sukcesywnym rozwojem organizacyjnym Domu Kultury Dzieci i Młodzieży, Kuratorium Okręgu Szkolnego we Wrocławiu na wniosek Wydziału Oświaty w Świdnicy z dnia 9 lipca 1973 r. podjęło decyzję o przemianowaniu placówki na Młodzieżowy Dom Kultury. Przez cały rok szkolny 1973/1974 trwały prace zmierzające do przekształcenia placówki. Wydatnie powiększono kadrę pedagogiczną, poddając korekcie strukturę jej działania. Opracowano statut placówki. Od 1 czerwca 1974 r. rozpoczął funkcjonowanie Młodzieżowy Dom Kultury. Ustanowiono działalność w oparciu o dwa działy: artystyczny i techniczno naukowy. W ramach pracowni tematycznych skupionych było 1300 uczestników rekrutujących się głównie z uczniów szkół podstawowych i średnich. Od 28 sierpnia 1975 roku powołano kadrę kierowniczą w osobach: dyrektor Zygmunt Nicewicz, zastępca dyrektora Jan Górski, kierownik działu Wanda Szwegler, kierownicy pracowni: Jerzy Brzostowski (muzycznej), Zofia Szill (praktyczna dziewczyna), Zofia Ulatowska (klubu), Pelagia Szmid (choreograficznej), Jerzy Ałaszkiewicz (fotograficznej), Stefania Stelmach (teatralnej). Inauguracja nowego roku pracy odbyła się w wyremontowanych pomieszczeniach z udziałem przedstawicieli władz partyjnych, oświatowych i administracyjnych miasta i powiatu. Inspektor szkolny Józef Galica przekazał dyrektorowi placówki statut na mocy, którego działała ona odtąd jako Młodzieżowy Dom Kultury. Goście zwiedzili MDK. Zmodernizowano podwórko tworząc mały amfiteatr na ok. 150 miejsc i szachownicę plenerową z lastryko. Wejście główne na posesję umiejscowiono od ul. Nauczycielskiej. W protokołach rady pedagogicznej z tego okresu odnotowano wiele inicjatyw zmierzających do podniesienia jakości pracy placówki. Pojawił się tygodniowy rozkład zajęć i kalendarz planowanych imprez. Wyłonione z Komitetu Rodzicielskiego prezydium zaproponowało zbieranie składek od rodziców. Zainicjowano powstanie Rady Młodzieżowej skupiającej wybrany aktyw młodzieżowy, którą opiekowała się Wanda Szwegler. Wznowiono działalność koła TPD pod kierownictwem Jerzego Brzostowskiego. Za współpracę z LOK i Aeroklubem odpowiadał Jerzy Skiślewicz. Wzmożoną pracę deklarowali instruktorzy nad poprawą wystroju poszczególnych sal. W okresie ferii wiele zorganizowanych grup ze szkół podstawowych i ognisk przedszkolnych korzystało z proponowanych przez placówkę form: zajęć rytmicznych, występów, zabaw tanecznych, projekcji filmów, podwieczorków. W kronice placówki odnotowano kolejne sukcesy. Do koncertu wojewódzkiego Przeglądu Szkolnych Zespołów Artystycznych ponownie kwalifikuje się zespół Pelagii Szmid. Za prezentację walca, krakowiaka, tańca nowoczesnego i suity kaszubskiej nagrodą była wycieczka do Gdańska. W MDK gościły: delegacja nauczycieli z Domu Pioniera w NRD (18.04.1975) i grupa nauczycieli z CSRS (13.05.1975). Jubileuszowe obchody Dnia Zwycięstwa zainaugurował 6 maja przemarsz szkół i MDK ulicami miasta, a następnie wspólne występy na estradzie w Rynku z młodzieżą węgierska.
W ramach Dni Świdnicy zorganizowano w witrynach sklepowych wystawę prac poszczególnych pracowni i uliczną wystawę fotograficzna pt: Świdnica w obiektywie dziecka. Wszystkie inicjatywy z tego okresu zostały wydane w okolicznościowej broszurze. Organizowano turnieje tenisa stołowego, konkursy wiedzy o ziemi świdnickiej i powiatową wystawę twórczości plastycznej. Pracownia fotograficzna dwukrotnie uczestniczyła w Okręgowych Wystawach Prac Fotograficznych. Warto nadmienić, że projekt jednego z modeli Jerzego Skiślewicza opublikowało czasopismo francuskie. Zainicjowano spotkania klubu Światowid, Młodego narciarza i cotygodniowe dyskoteki. Bardzo ciekawie przebiegała akcja letnia. Obóz dla młodzieży szkół podstawowych w Oleśnicy poprowadził P. Ałaszkiewicz, a w dniach 11-24 sierpnia 1975 r. obóz w Lobu (NRD) Jan Górski. W kolejnym roku szkolnym 1975/76 realizując założenia Kuratorium Oświaty w Wałbrzychu, wytypowano zespoły taneczne na wymianę kulturalną z zagranicą. Wyróżnieniem placówki było obarczenie pracowni plastycznej koordynacją konkursów na terenie województwa. Na bogatą ofertę akcji Wesoła zima w MDK złożyły się: Kolorowe teleferie, konkursy plastyczne i z dziedzin technicznych, autokarowe wyjazdy do Rzeczki, zabawy taneczne przy choince, konkursy hafciarskie i turnieje gier sportowych, wieczorki Gotuj razem z nami i poranek fotoamatora, wieczór literacki przy świecach i konkursy piosenkarskie. W dniach 28.07 15.08.1976 r. 36 osobowa grupa najaktywniejszej młodzieży MDK przebywała w Bułgarii i Rumunii. Zwiedzając i odpoczywając nad Morzem Czarnym jednocześnie wielokrotnie koncertowała.
Od 1 września 1976 r. dyrektorem Młodzieżowego Domu Kultury został dotychczasowy instruktor pracowni muzycznej Jan Górski. W tym czasie działały 53 sekcje, skupiając blisko 1200 uczestników stałych. Placówka ciągle wzbogacała się o sprzęt, instrumenty i wyposażenie, powiększając tym samym swoje możliwości i zakres oddziaływania. Działały koła plastyczne, muzyczne, języków obcych, taneczne, teatralne, radiotechniczne, modelarstwa lotniczego, praktycznej dziewczyny, krótkofalarstwa, sekcje sportowe i klub młodzieżowy prowadzący szkółkę szachową, stałe projekcje filmów, dyskoteki, prelekcje, spotkania i odczyty. Nowy model organizacyjny w oparciu o działy, pracownie i sekcje sprawił, że placówka stała się wiodącą w województwie i zaczęła wywierać wpływ na kulturę w szerokim tego słowa znaczeniu. Wiosna przyniosła organizację przeglądów (teatralnych i poezji, zespołów artystycznych) na szczeblu rejonowym, czyny społeczne z malowaniem amfiteatrzyku, koncerty i wystawy w Parku Centralnym. Przygotowano też wiele programów okolicznościowych, prezentowanych wielokrotnie w szkołach i zakładowych domach kultury. Z chwilą mianowania Wandy Szwsegler koordynatorem konkursów plastycznych w województwie wałbrzyskim wzrosło znaczenie pracowni plastycznej MDK. Rokrocznie organizowano Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży na szczeblu wojewódzkim. Wystawy pokonkursowe organizowano w gościnnej Miejskiej Bibliotece Publicznej, w hollu działu dziecięcego. Wiele prac wysyłano na szczebel ogólnopolski. (Zdjęcie nr 4)
Od lat najważniejszą imprezą dla MDK był Przegląd Zespołów Artystycznych. Z chwilą przejęcia organizacji Przeglądu przez nowopowstałe Kuratorium Oświaty i Wychowania w Wałbrzychu rozpoczęto dokumentowanie poszczególnych edycji. Sukcesy zespołów z MDK Świdnica w latach 1976 -1991 przedstawia poniższa tabela:

1 września 1977 r. odbyła się uroczysta inauguracja roku szkolnego z udziałem delegacji nauczycieli z Francji. Kierownikiem działu artystycznego została Wanda Szwegler, techniczno naukowego Zofia Ulatowska, a działu imprez Teresa Duda, która powróciła do placówki rezygnując z pracy w Domu Dziecka w Bystrzycy. Ponadto B. Filipek została odpowiedzialna za pracę Rady Młodzieżowej, zastępca dyrektora Z. Szill za współpracę z Komitetem Rodzicielskim, a J. Berkowska za współpracę z Komendą Hufca ZHP. Bardzo uroczysty charakter miały także obchody Dnia Nauczyciela w Świdnickim Ośrodku Kultury, z udziałem wojewody wałbrzyskiego. W części artystycznej wystąpił Zespół Pieśni i Tańca z MDK. W czasie ferii zimowych goszczono obóz WZSR Samopomoc Chłopska z Kielc. Kolejne sukcesy odniósł zespół żywego słowa. Cztery dziewczynki zakwalifikowano do Wojewódzkiego Konkursu Recytatorskiego Przyjaźń i Braterstwo, co wiązało się z pobytem na zgrupowaniu w Henrykowie w dniach 6-18 lutego 1978 r. Szczególnie dużym zainteresowaniem cieszyła się wystawa działalności sekcji radiotechnicznej zorganizowana z okazji Dni Świdnicy przez K. Tryznę. Z protokołów rad pedagogicznych wiemy, że w dynamicznie rozwijającej się placówce pojawiły się problemy. Za ciasne okazały się sale dla licznych grup tanecznych i doskwierał brak nowych strojów estradowych. Wyjściem z sytuacji okazało się wykorzystanie do zajęć tanecznych MDK sal gimnastycznych szkół. Zakupiono nowy sprzęt i wyposażenie do pracowni technicznej oraz materace dla sekcji judo. W roku szkolnym 1978/79 podobnie jak w latach poprzednich wizytówką pracy i osiągnięć były pracownie: taneczna, teatralna, plastyczna i muzyczna. W ciągu roku szkolnego pracownie teatralna i taneczna obsługiwały szereg imprez na terenie miasta i województwa. W 11 konkursach na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim na czołowych miejscach znajdowały się prace młodych plastyków z MDK. Pracownia muzyczna prowadziła chór muzyki dawnej, co stanowiło pewne novum w środowisku. Poszczególne grupy instrumentalne utworzyły orkiestrę dziecięcą wyróżniającą się w województwie. Pracownia praktyczna dziewczyna szyła stroje dla młodych artystów. Pracownia fotograficzna zajmowała się obsługą fotograficzną imprez i organizacją wystaw. Pracownia radiotechniczna odpowiadała za sprzęt nagłaśniający w placówce. W pracowni języków obcych nauczano języków: angielskiego, niemieckiego i francuskiego. Pracownia sportowa to koła tenisa stołowego (zajęcia w Klubie Kolejarza) i sekcja judo. W klubie młodzieżowym organizowano projekcje filmów i bajek dla dzieci, dyskoteki młodzieżowe, szkółkę szachową i gry stolikowe, spotkania i prelekcje, kurs społecznych organizatorów kulturalno oświatowych i instruktaż harcerski. Ponadto organizowano wiele imprez wynikających z zapotrzebowania środowiska i tradycji MDK; zabawy noworoczne, wyjazdy do teatru, opery wrocławskiej i galerii malarstwa, wycieczki rekreacyjne do Rzeczki, spotkania z ciekawymi ludźmi, turnieje wiedzy na temat: Świdnica moje miasto. Współpracowano z sądem rodzinnym organizując na terenie placówki Ośrodek Kuratorski dla dzieci z nadzoru i uczniów kierowanych przez Szkolne Komisje Wychowawcze. W uznaniu wybitnych zasług położonych dla dynamicznego rozwoju miasta Świdnicy Młodzieżowy Dom Kultury otrzymuje 12 października 1979 r. z rąk Prezydenta Miasta Zenona Szymonowicza i Przewodniczącego Miejskiej Rady Narodowej Waldemara Humeniuka – medal Zasłużony dla miasta Świdnicy
8 listopada 1979 r. w świdnickiej placówce spotkali się dyrektorzy Młodzieżowych Domów Kultury i Ognisk Pracy Pozaszkolnej z terenu województwa wałbrzyskiego. Dokonano wymiany doświadczeń i omówiono przebieg realizacji programów obchodów Międzynarodowego Roku Dziecka. Dbając o reklamę placówki opublikowano w prasie lokalnej cykl artykułów popartych zdjęciami dokumentującymi pracę poszczególnych pracowni.
Grupa teatralna brała udział we wszystkich rodzajach konkursów recytatorskich odbywających się na terenie województwa. Opracowano następujące programy: Cztery mile za piec, Wisła, I wdarłem się na szczyt pięknej Kaliopy. Pozyskaniu uczestników zajęć i przybliżeniu działalności placówki społeczeństwu lokalnemu służyła, zorganizowana w dniach 1-30 marca 1981 r. wystawa prac uczestników poszczególnych pracowni w Domu Nauczyciela przy Al. Niepodlagłości. Wystawie pt: MDK prezentuje towarzyszyły występy artystyczne, wieczory poezji i muzyki, prezentacje pracy radiostacji krótkofalowej. Rok 1981 przyniósł wielki kryzys we wszystkich dziedzinach życia w naszym kraju. W tej trudnej sytuacji Młodzieżowy Dom Kultury poszukiwał nieszablonowych rozwiązań. Na inauguracyjnej radzie pedagogicznej problemem zaopatrzenia placówki w potrzebny sprzęt i wyposażenie poświęcono wiele miejsca. Temat zakończono stwierdzeniem Kto co może i gdzie się da Z powodu wprowadzenia stanu wojennego bardzo ograniczono działalność placówki. Zajęcia mogły odbywać się tylko do godz. 18.00. zaprzestano organizacji imprez, zawieszono działalność pracowni radiotechnicznej i klubu krótkofalarskiego. To wszystko odbiło się w znacznym stopniu na frekwencji. Poważnym utrudnieniem w realizacji programów pracy były nadal pogłębiające się braki materiałowe i trudności z ich zakupem, co w kilku przypadkach spowodowało zmianę w profilu zajęć poszczególnych kół. Nie zaprzestano jednak działalności. Wystawa prac plastycznych dzieci z całego województwa ukoronowała podsumowanie konkursu Przyroda twój przyjaciel i Przegląd twórczości Plastycznej w dniu 21.06.1982 r. Czołowe lokaty zdobywali młodzi modelarze na zawodach wojewódzkich. Bardzo efektywną pracą wykazał się Klub Młodzieżowy prowadzony przez Teresę Dudę. Projekcje filmów, gry świetlicowe, a szczególnie przedstawienia teatrzyku kukiełkowego wzbudzały duże zainteresowanie dzieci przedszkolnych. W roku 1982 powróciła do pracy w MDK choreograf Maria Skiślewicz i akompaniator Zbigniew Strzelecki. Wraz z kapelą ludowa prowadzoną przez Czesława Łubę i chórem Teresy Dudy utworzyli oni w placówce kolejny Zespół Pieśni i Tańca. Pierwszą opracowaną inscenizacją był program pt: Brama lubelska. Nadal kwitło życie turystyczne, wyrażające się w wycieczkach pracowni fotograficznej, plastycznej i językowej na Halę Szrenicką czy wyjazdach do Rzeczki w okresie ferii zimowych. Bardzo bogaty był blok imprez organizowanych przez MDK w ramach Dni Świdnicy. W witrynie domu odzieżowego w Rynku zainscenizowano wystawę dorobku pracowni działu techniczno naukowego, odbyły się turnieje szachów plenerowych i tenisa stołowego, koncerty grup muzycznych, projekcje filmów, pokazy lotów modeli balonów na ogrzane powietrze, konkurs rysunkowy kredą na asfalcie.
Rok 1983/84 był rokiem jubileuszu 10-lecia MDK. Opracowano folder, kalendarz i metalowy znaczek okolicznościowy obchodów. Wyróżniającą się młodzież nagrodzono wycieczką do Gdańska, którą pilotowali: J. Berkowska, B. Filipek i J. Skiślewicz. Nie zabrakło też sukcesów uczestników poszczególnych pracowni. Wszędzie podkreślano przewagę zespołów tanecznych, muzycznych i wokalnych z MDK w Świdnicy nad podobnymi w województwie. Wszystkie zespoły tradycyjnie koncertowały na akademiach: 1-Majowej, Dniu Zwycięstwa i Dniach Świdnicy. Główne obchody jubileuszu X lecia placówki zaplanowano na 1 czerwca 1984 r. Uroczyście otwarto wystawę prac uczestników pracowni fotograficznej, modelarskiej, radiotechnicznej w hollu Świdnickiego Ośrodka Kultury, a na scenie wystąpił zespół teatralny i odbyła się uroczysta akademia. Zasłużonym pracownikom wręczono odznaczenia. Na część artystyczną składały się występy wszystkich zespołów MDK a uroczysty dzień zakończyło spotkanie w MDK byłych i obecnych pracowników oraz zaproszonych gości.
Wydarzeniem roku szkolnego 1984/85 było niewątpliwie spotkanie w dniu 8.11.1984 r. w MDK nauczycieli metodyków kultury fizycznej, muzyki i plastyki z przedstawicielami Instytutu Kształcenia Nauczycieli we Wrocławiu. Przed zebranymi wystąpiła najmłodsza grupa Dziecięcego Zespołu Pieśni i Tańca Marii Skiślewicz. Skromnymi obchodami 30-lecia pracy w MDK pożegnano odchodzącego na emeryturę Jerzego Skiślewicza. Podkreślano jego zasługi i podsumowano dorobek. Działający przy placówce Klub Modelarstwa Lotniczego reprezentowany był przez 19 młodzików i 8 juniorów w klasach swobodnie latających. Do najaktywniejszych zawodników zaliczano: D. Żurka, P. Krawczyszyna, D. Raczyńskiego, R. Żmiję i I. Rydzewskiego. Pracownie: elektroniczna i praktycznej dziewczyny zorganizowały wystawę dorobku w Muzeum Dawnego Kupiectwa. Zorganizowano kurs kroju i szycia dla uczennic szkół podstawowych. Jednak miarą dobrej pracy instruktorów była wysoka frekwencja uczestników na zajęciach.
Na progu nowego roku szkolnego 1985/86 w związku z zaprzestaniem pracy szkół w soboty postanowiono w te dni przeprowadzać zajęcia w godź. 9.00- 13.00 i poszerzono ofertę placówki o pracownię mikrokomputerową. Wzrosło zainteresowanie dzieci i rodziców nauką języków obcych. Do podstawowych zadań rady pedagogicznej w tym okresie należał wdrożenie w życie Zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z dnia 14 marca 1986 r. w sprawie organizacji kształcenia i wychowania. Jesień zdominowana była przez obchody 40-lecia świdnickiej oświaty, w ramach, czego zorganizowano w dniach 18-31 października 1985 r. wystawę dorobku placówki. Obecny na uroczystości (20.06.1986 r.) odchodzącego na stanowisko dyrektora nowoutworzonej Szkoły Podstawowej nr 4, Jana Górskiego Inspektor Oświaty i Wychowania Adolf Sosnowski określił placówkę, jako … wiodącą i niezastąpioną w wielu dziedzinach; doskonała i stabilna kadra o długoletnim doświadczeniu artystycznym i pedagogicznym przyciąga młodzież, powodując udział uczestników w wielu konkursach…

Od 1 kwietnia 1986 r. dyrektorem MDK zostaje Zofia Szill, dotychczasowy zastępca dyrektora, a jej zastępcą Wanda Szwegler. Opiekunką koła TPD została Bogumiła Filipek, a Rady Młodzieżowej Elżbieta Szlapińska. Sekcję tenisa stołowego przeniesiono do Sali gimnastycznej Technikum Mechanicznego. Placówka skupiła się na propagowaniu swojej działalności w środowisku, utrzymaniu stałego kontaktu ze szkołami macierzystymi uczestników w celu w celu podniesienia frekwencji na zajęciach. Współpraca z rodzicami objawiała się stałymi zebraniami i działalnością Komitetu Rodzicielskiego. Zakładem opiekuńczym zostało Świdnickie Przedsiębiorstwo Budowlane, lecz najwięcej pomocy, w owym czasie uzyskano ze strony Świdnickiej Fabryki Wagonów. Bardzo aktywnie działała Rada Młodzieżowa organizując dyskoteki, zabawy Andrzejkowe, wyjazdy do wrocławskiej opery i operetki, wrocławskich muzeów (szczeg. w okresie Akcji Zima) wykonując wiele prac związanych z działalnością dziecięcego klubu filmowego. Opracowano Kodeks Uczestnika MDK. Aktywna była także, działająca na terenie placówki 5 Świdnicka Drużyna Harcerska Pryzmat, o specjalności turystyczno fotograficznej, którą kierował dh Jarosław Muszyński. Rada Pedagogiczn pracowała nad wewnętrznym regulaminem i dokumentowaniem swojej pracy. W ślad za wytycznymi wynikającymi z zarządzenia Ministra Oświaty i Wychowania z 30 maja 1987 r. ustalono tematykę zebrań szkoleniowych opartą o mikrosystem wychowawczy placówki i indywidualizację procesu dydaktycznego. Na wiosnę 1987 Rada Młodzieżowa była inicjatorem czynu społecznego malowania parkanu wokół posesji MDK. Bardzo koncertował Zespół Balerinki Marii Skiślewicz. Poza występami z okazji Dni Świdnicy i Dni Strzegomia prezentował swój programem Bierozki w Wojewódzkim Centrum Kultury Zamek Książ, na miejskiej akademii z okazji Dnia Wojska Polskiego i Rocznicy Rewolucji Październikowej. Balerinki biorą udział w nagraniu audycji telewizyjnej Teleranek emitowanej w TVP. (Zdjęcie nr 5) Pracownia plastyczna pełniła funkcję instruktażową dla nauczycieli i instruktorów plastyki z terenu województwa wałbrzyskiego. Wanda Szwegler i Anna Piątek zorganizowały szkolenie dla nauczycieli, słuchaczy Studium Nauczycielskiego i prowadzących zajęcia w domach Kultury na temat Tworzywa rzeźbiarskie i ich wykorzystanie na zajęciach plastycznych z dziećmi i młodzieżą. Pracownia elektroniczna wraz klubem krótkofalarskim PZK przy MDK zorganizowała wystawę swojego dorobku. Klub Młodego Akwarysty Aleksandry Witkowskiej po zarejestrowaniu się w PZA zorganizował dwie giełdy akwarystyczne. Koła j. angielskiego Krystyny Chodeckiej i j. niemieckiego Anny Dębickiej prowadził zajęcia wg programów MOiW. Klub Młodzieżowy prowadzony przez Lutosławę Urodę i Janinę Berkowską prowadził działalność imprezową w placówce i na rzecz środowiska lokalnego. Sekcja tenisa stołowego prowadzona przez Józefa Rogoża organizowała turnieje na szczeblu miejskim, w których zawodnicy ćwiczący w placówce plasowali się zawsze w czołówce. Dzięki Ryszardowi Rączkowskiemu przeprowadzono kurs na kartę rowerową i motorowerową dla 117 osób.
W nowym roku szkolnym 1988/89 piorytetem stała się indywidualizacja pracy nad uczestnikiem zajęć szczególnie zdolnym. Wszedł w życie nowy Kodeks Ucznia i rozpoczęto pracę nad regulaminem uczestnika MDK. Na terenie placówki rozpoczęła pracę świetlica socjoterapełtyczna dla dzieci zagrożonych patologią społeczną. Powstał w placówce Dyskusyjny Klub Filmowy. Uczestnicy zajęć tenisa stołowego Józefa Rogóża wygrali wszystkie turnieje na terenie miasta, organizując także własny turniej z okazji Dni Świdnicy Z tej samej okazji pracownia praktyczna dziewczyna Zofii Szill zorganizowała loterię,
na którą fanty wykonały same uczestniczki. W trakcie uroczystego zakończenia roku szkolnego wielu wyróżniającym się uczestnikom z placówki wręczono dyplomy i nagrody rzeczowe. Dużą popularnością cieszył się zespół taneczny Wojciecha Skiślewicza, działający pierwszy rok. Swoją premierę Bal u króla Lula odnotował zespół Morale Baks Wiktora Niepsuja we współpracy z pracownią scenograficzną Doroty Gracy. Jedną z największych imprez placówki w owym czasie była organizacja pokonkursowej wystawy Przeglądu Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży Szkolnej i Konkursu Plastycznego Przyroda twój przyjaciel.
Od 1 października 1990 r. Dyrektorem Młodzieżowego domu Kultury w Świdnicy została Anna Łowicka, poprzednio dyrektor Świdnickiego Ośrodka Kultury. Przewodniczącym Komitetu rodzicielskiego był w tym czasie S. Witrykus a przewodniczącym Rady Młodzieżowej J. Gołębiowski. MDK nadal tętnił życiem. Zawody latawców przejęte od WSS Społem przeprowadzono wraz z zawodami strzeleckimi z broni pneumatycznej. Nowatorski charakter z tradycyjną symboliką narodową miał koncert z okazji Rocznicy Odzyskania Niepodległości. Rada młodzieżowa zorganizowała Andrzejki oraz cykl zabaw dla najmłodszych uczestników placówki połączony z odwiedzinami św. Mikołaja. Działalność klubową ożywił Leszek Matus. W przerwie międzysemestralnej pracowano systemem warsztatowym, organizując kursy tańca towarzyskiego, gitarowy i konfrontacje zespołów rockowych. Odbyły się premierowe przedstawienia etiudy scenicznej Nasza kolęda dziecięcego zespołu teatralnego Baja Zbigniewa Curyla z udziałem zespołu akordeonistów Wiktora Janulewicza i teatrzyku Morale Baks Wiktora Niepsuja z programem Przygody Wicusia Trzepałkiewicza. Duży wkład wniosła placówka w przygotowanie oprawy artystycznej XVI Ogólnopolskich Igrzysk Młodzieży Szkolnej w hali lodowiska w Świdnicy. Premierą sztuki teatralnej Dziedzictwo wg W. Gombrowicza zadebiutowała młodzieżowa grupa KdM Zbigniewa Curyla. Wszystkie zespoły taneczne z placówki wzięły udział w koncercie w dniu 18 czerwca 1991 w Sali ŚOK, z którego dochód przeznaczony został na zorganizowanie wakacji dzieciom z rodzin zagrożonych patologią społeczna. W ramach wyróżnienia przez władze miejskie zespół Dekanat Janusza Lipieńskiego wyjechał do niemieckiego miasta partnerskiego Liberach na Międzynarodowy Festiwal Muzyki Jazz Rockowej. Wraz z likwidacją w szkołach zajęć pozalekcyjnych zwiększyło się zainteresowanie formami pracy MDK. Placówkę jednak dotknął kryzys finansowy. Na działalność poszczególnych pracowni pozostawały tylko fundusze Komitetu Rodzicielskiego (Przewodnicząca Anna Janiak) i instytucja sponsorów. Przeprowadzono reorganizację struktury zatrudnienia i na bazie nauczycieli instruktorów zatrudnionych w dziale artystycznym zorientowano działalność placówki na większą jej imprezowość. Były to imprezy klubowe, spotkania z bajką, redakcja Kwintesencji strona, spotkania autorskie
z ciekawymi ludźmi, edukacja filmowa i teatralna dla najmłodszych (zorganizowane grupy z przedszkoli). Zgodnie z projektem organizacji placówki w pełnym wymiarze godzin zatrudnionych było 7 instruktorów, 5 na 1 etatu i 5 na mniejszych cząstkach etatu. Braki finansowe nie pozwalały na wypłacanie godzin nadliczbowych. Konsolidacja załogi skupiła się wobec Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, powołano komisję socjalną. Dzięki sponsorom, rodzimym zakładom pracy młodzież z grupy S. Urody uczestniczyła w plenerze fotograficznym w Zagórzu Śl., modelarze Rafała Żmiji zorganizowali pokazy lotów latawców nad świdnickim zalewem, Zespół Let,s Kiss W. Skiślewicza uczestniczył w pokazach tańca towarzyskiego w Dzierżoniowie a Teatrzyk Baja Z. Curyla wyjechał na 3 dniową wycieczkę do Krakowa. 13 października 1991 r. wielu uczestników pracowni fotograficznej uczestniczyło w Fotomaratonie zorganizowanym w ramach IX Ogólnopolskich Dni Fotografii w Świdnicy. Imprezę klubową pt: Kolory jesieni przygotowała M. Skiślewicz. W jej trakcie prezentowały się zespoły taneczne i muzyczne z placówki, wybrano Miss Jesieni, prezentowano w pokazie modną odzież dziecięcą udostępnioną przez świdnickie sklepy. W ramach wieczorów Andrzejkowych, poza wróżbami i zabawa taneczną prezentował się Zespół KdM Z. Curyla wystawiając spektakl Marta wg scenariusza uczestniczki zajęć Lidii Literskiej. L. Matus zapoczątkował bardzo popularny cykl imprez wokalnych dla dzieci, pt: I Ty możesz zostać gwiazdą. Wielu zakładom pracy i firmom prywatnym dziękowano za pomoc składając jednocześnie życzenia świąteczne na kartkach zaprojektowanych i wykonanych przez pracownię plastyczną W. Szwegler. Przerwę międzysemestralną poprzedziła bogata reklama działalności MDK. Program imprez otrzymały szkoły, opublikowała go prasa, widniał na słupach ogłoszeniowych. Placówka pękała w szwach, na zestaw propozycji składały się: rapoteki, wystawa plastyczna Zimowe pejzaże, Jasełka Teatrzyku Baja, premiera kabaretu Blał Punkt L. Matusa oraz gościnne występy w placówce aktorów Teatru lalek z Wałbrzycha. Rozkwit form teatralnych spowodował zorganizowanie I Wiosennych Prezentacji Teatralnych z udziałem własnych zespołów: KdM Z. Curyla (Monodram Ady Węgrzyn Manuał skazanego), Teatr Gestu i Dźwięku 2 L. Matusa (spektakl Piknik i Nieprofesjonalny Przegląd Piosenki Aktorskiej, którego laureatem został Dariusz Kamiński. Dzięki pomysłowi i realizacji Z. Curyla i W. Skiślewicza został zorganizowany na hali sportowej OSiR I Turniej Rocj and Rolla o Puchar Prezydenta Miasta Świdnicy.
Z powodu braków finansowych w Kuratorium Oświaty w Wałbrzychu a także na wniosek instruktorów tańca ze szkół i placówek zrezygnowano z dawnej formuły Przeglądu Szkolnych Zespołów Artystycznych a wprowadzono w to miejsce Konfrontacje Dziecięcych i Młodzieżowych Zespołów Artystycznych, które z biegiem czasu ogarneły województwo: wałbrzyskie, legnickie, jeleniogórskie. Było to forum wymiany doświadczeń instruktorów i płaszczyzna dla jurorów do typowania najlepszych zespołów na prestiżowe festiwale w kraju. Koordynatorem Konfrontacji na szczeblu rejonowym był nadal Młodzieżowy Dom Kultury w Świdnicy.

Sukcesy zespołów MDK w Konfrontacjach Dz. i Mł. Zespołów Artyst. w latach 1992-1997

W roku szkolnym 1992/93 wznowiono działalność pracowni Praktyczne dziewczyny, którą reaktywowała Joanna Rączkowska, wieloletnia uczestniczka zajęć tej sekcji. W dniach 11-14 września MDK został przez władze miasta obarczony organizacja pobytu 30 osobowej grupy młodzieżowych muzyków kapel rockowo bluesowych z zaprzyjaźnionego miasta Biberach. Wspólne koncerty MDK owakich grup muzycznych J. Lipińskiego i niemieckich gości w Świdnickim Ośrodku Kultury i Domu Technika NOT zapoczątkowały wieloletnią współpracę międzynarodową. Środki finansowe dla placówki w oparciu o rozbudowywany sprzęt komputerowy systematycznie pozyskiwała J. Paurowicz. Rozwiązując sprawę trudności z wyborem Rady Młodzieżowej postanowiono preferować spontaniczność w kontaktach z młodymi ludźmi i odpowiadać na każdy przejaw jej aktywności, podpowiadając, pomagając i tworząc klimat dla samorządności. Teatrzyk Baja Z. Curyla i grupa akordeonistów W. Janulewicza zaprezentował kilka przedstawień dla przedszkoli pt: Miała babuleńka …. L. Matus zapoczątkował Mini Festiwal Piosenki Turystycznej, w którym pierwszym laureatem został zespół Połatane podwórko z MDK. Dzięki redakcji młodzieżowej TV Świdnicki Junior News rozpoczęto dokumentacje życia placówki na kasetach video i emitowanie własnych mini programów na antenie lokalnej telewizji kablowej. Pod kierunkiem Anny Łowickiej przeprowadzono 21 spotkań dzieci młodszych z aktorami teatrów wałbrzyskich z cyklu Bajki o teatrze. Maria Skiślewicz zorganizowała i przeprowadziła turniej tańca RAP. Zespół Nicolae J. Lipieńskiego nagrał kasetę magnetofonową we wrocławskim studiu nagrań. Dzięki hojności rodziców na zimowych warsztatach w Jugowie przebywał Zespół Tańca Impuls Wystawa plastyczna i loteria biżuterii ze skóry, którą wykonali uczestnicy pracowni W. Szwegler zapoczątkowała otwarcie Galerii Sztuki Dziecięcej w Miejskiej Bibliotece Publicznej. Balerinki M. Skiślewicz i zespoły rockowe J. Lipieńskiego aktywnie włączyły się w akcji Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Rozrósł się Nieprofesjonalny Przegląd Piosenki Aktorskiej i ulokowano go w Sali ŚOK. Zarejestrowano w Polskim Towarzystwie Tanecznym Klub Tańca Impuls. Dzięki rodzicom dzieci z tego klubu oraz innym nauczycielom w placówce zorganizowano pierwszy w Świdnicy turniej tańca towarzyskiego pod nazwą Gala Taneczna. Pracownia Cz. Pałrowicz przeprowadziła 14 kursów komputerowych dla dorosłych, z których dochód zasilił konto MDK. Do prawdziwej konsolidacji kadry doszło w ramach ogólnopolskiej akcji strajkowej przeciwko niskim płacom w oświacie. W placówce akcja trwała w dniach 5-21 maja 1993 r. Pogarszała się ewidentnie ogólna kondycja finansowa MDK.
W roku szkolnym 1993/94 zaczęło brakować pieniędzy na opał, media, opłaty telefoniczne. Doskwierały coraz bardziej: przestarzały sprzęt i wyposażenie, brak materiałów do pracy z dziećmi. Prowadzenie kroniki MDK przejęła nowa nauczycielka w pracowni plastycznej Anna Mazur. Ten biedny w finanse rok wyjątkowo obfitował w imprezy i osiągnięcia uczestników placówki. Impuls prezentował się w Międzygórzu i jako gość specjalny kolejnej edycji Festiwalu Krzyki Dance we Wrocławiu. Jedną z dalszych podróży tancerze Z. Curyla odbyli w dniach 26-28 listopada do Chełma by wziąć udział w II Ogólnopolskich Konfrontacjach Formacji Tańca Towarzyskiego. Kolejną nowość zaprezentował L. Matusi. W Muzycznym Hydeparku wystąpiły zespoły muzyczne J. Lipieńskiego i ich goście. Po atrakcjach związanych z wieczorem Andrzejkowym, gdzie można było uczestniczyć w salonie wróżb, konkursie tańca RAP, komputerowym horoskopie i dyskotece placówka rozpoczęła pozyskiwanie środków finansowych organizując zabawy Mikołajkowe i noworoczne dla zakładów pracy i instytucji. W świątecznym nastroju przebiegała premiera Jasełek teatrzyku T. Całki i wieczór wigilijny grona pracowniczego MDK. Zimowe ferie zakończyły zawody modeli balonów na ogrzane powietrze, gdzie wśród seniorów zwyciężył balon Etli Stadler woźnej MDK. Wielkim sukcesem zakończył się koncert galowy Wojewódzkich Konfrontacji Zespołów Artystycznych w WDK w Dzierżoniowie. Połączone zespoły tańca nowoczesnego Czas I z SOK i Czas II z MDK otrzymały kwalifikacje na festiwal w Koninie a Formacje standardowa i latynoamerykańska Impuls na festiwal do Kielc. Kolejną ciekawą imprezę wymyślił L. Matus. Integrując środowisko szkół podstawowych w zmaganiach sportowych i rekreacyjnych, dając możliwość prezentacji artystycznej zespołom klasowym zainaugurowano na hali OSiR Międzyszkolny Turniej Gier i Zabaw. Udany występ zaliczyły formacje (standardowa i latynoamerykańska) KT Impuls reprezentując nasza placówkę na Pucharze Polski Formacji Tańca Towarzyskiego w Radomiu. Dzięki wsparciu finansowemu kupców i przedsiębiorców świdnickich recitalem gwiazdy Emiliana Kamińskiego zakończył się koncert galowy III Nieprofesjonalnego Przeglądu Piosenki Aktorskiej w Klubie NOT. Wszystkie zespoły taneczne koncertowały z okazji Dnia Matki w Świdnicy i Szczawnie Zdroju. Pracowicie spędziły wakacje dzieci i młodzież z zespołów tanecznych. Czas A. Trzeciak uczestniczył w Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki i Tańca w Koninie, Impuls Z. Curyla pracował na warsztatach i koncertował na scenach XXI Harcerskiego Festiwalu Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach. W amfiteatrze Kadzielnia odebrano wyróżnienie w postaci Zielonej Jodły a cały koncert transmitowany był przez program 1 TVP. Odbyła się skromna uroczystość pożegnania odchodzących na emeryturę W. Szwegler i J. Hazubskiego, którzy pozostali w palcówce na cząstki etatu. W obliczu stałych niedoborów finansowych nadal zacieśniano współpracę dyrekcja komitet rodzicielski, nauczyciele rodzice. Wiele pracowni potrzebowało wsparcia, wiele przestało by istnieć gdyby nie stała pomoc rodziców: stroje, farby, materiały papiernicze, narzędzia, przejazdy dzieci na konkursy, zawody, występy… W prasie lokalnej pojawiło się wiele alarmujących notatek o złej kondycji finansowej placówki. Naprawy wymagał dach, rynny, elewacja budynku, dewastacji ulegał amfiteatrzyk i otoczenie posesji. Praktycznie dyrektor Anna Łowicka dokonywała w tym okresie zakupów tylko z konta środków specjalnych, gdzie gromadzono fundusze z wynajmu sal, przeprowadzanych kursów i odpłatnych imprez. To Komitet Rodzicielski zakupił w tym roku nie tylko materiał na stroje, ale i magnetowid, akumulator do kamery wideo, kosiarkę do trawy i chodniki, które pokryły ciągi komunikacyjne. Wiele dla integracji z innymi placówkami uczyniła Anna Łowicka wpisując ją do Ogólnopolskiej Rady Placówek Wychowania Pozaszkolnego na Sejmiku tych placówek w dniach 10-11 stycznia 1995 r. Niestety, z mapy kraju z mapy kraju znikały kolejne Młodzieżowe Domy Kultury i Ogniska Pracy Pozaszkolnej. Z 400 placówek w latach poprzednich w 1994 r. pozostało ok. 200. A mimo to działalność MDK była zaprzeczeniem jego słabości finansowej. Do budynku przy
ul. Nauczycielskiej 2 uczęszczało 822 uczestników stałych, a liczba imprez organizowanych przez świdnicką placówkę i takich, w których MDK uczestniczył przekraczała liczbę 120. Prawdziwą wizytówką Domu Kultury i miasta został zespół Impuls kierowany przez Z. Curyla. W Polskim Towarzystwie Tanecznym zarejestrowane były: formacja standardowa, latynoamerykańska, pary turniejowe oraz pary rock and rollowe a ćwiczyła jeszcze pokaźna grupa dzieci i młodzieży w grupie początkowej. Impuls przebywał na Ogólnopolskich Konfrontacjach Formacji Tańca Towarzyskiego w Chełmie (7-9.10.94), Puławach (24.11.94) i Częstochowie (18.12.94). Ukoronowaniem pracy był udział w mistrzostwach Polski Formacji w Radomiu (23.10.94) i Pucharze Polski Formacji w Kielcach (25.11.94). (Zdjęcie nr 6) Odniesiono także sukces organizacyjny: dzięki pomocy finansowej i Zakładowego Domu Kultury ZWAP zorganizowano Andrzejkowy Konkurs Tańca Rap i Break Dance, na który przybyli tancerze z całego województwa. Prężnie prezentowały się i inne pracownie. 24 października Mirosław Jabłoński zainicjował wieczory poezji śpiewanej Jesienne Liście Klasą dla siebie były zespoły wokalno muzyczne: Urojona kurtyna i Zaraz wracam. Na koncercie w Walimiu zadebiutował nowy zespół J. Lipieńskiego: Auslander. Kolejne wernisaże prac plastycznych organizowano w Miejskiej Bibliotece Publicznej i w rodzimej placówce w w grudniu br. przejęto organizację Rejonowego Konkursu Recytatorskiego Pegazik. Swoją premierę miał Teatrzyk 1,2,3-yk Janusza Wodniaka w montażu pt: Bajki te same ale inaczej a sam instruktor za scenariusz tej sztuki otrzymał II nagrodę w Ogólnopolskim Konkursie Teatralnym w Tarnowie. Był on też pomysłodawcą nowej imprezy pt: Turniej Aktora z Przedszkola, która w pierwszej edycji zgromadziła kilkudziesięciu młodych recytatorów i widownie składającą się z wszystkich miejskich przedszkoli. IV Przegląd Nieprofesjonalnej Piosenki Aktorskiej, nadal pod patronatem Stowarzyszenia Kupców i Przedsiębiorców Świdnickich uświetnił występ Jacka Ziobro, laureata przeglądu profesjonalnej imprezy tego typu we Wrocławiu. Wiele nagród i wyróżnień na szczeblu wojewódzkim uzyskali uczestnicy pracowni plastycznej W. Szwegler
i A. Mazur. W czasie obchodów Dni Świdnicy, poza innymi grupami z MDK wystąpił zespół taneczny Koraliki składający się z 6-letnich dzieci, uczestników zajęć rytmicznych Anny Trzeciak. (Zdjęcie nr 7) Dużym wydarzeniem medialnym i propagandowym placówki okazała się organizacja Ogólnopolskiego Turnieju Tańca o Puchar Prezydenta Miasta Świdnicy. Warto zaznaczyć, że pary turniejowe KT Impuls zdobyły na tym turnieju pierwsze klasy taneczne. Do sukcesów zaliczyć należy udział obu formacji w XVI Dziecięcym Festiwalu Piosenki i Tańca w Koninie w dniach 31 maja 3 czerwca 1995 r.
Radzie Pedagogicznej w dniu 10 października 1995 r. przewodniczyła tradycyjnie dyrektor Anna Łowicka. Nikt z zebranych nie przypuszczał, ze była to ostatnia rada pedagogiczna pani dyrektor. Krótko po tym zapadła na długotrwała i jak się okazało nieuleczalną chorobę nowotworową. Od 1 stycznia 1996 r. szkolnictwo podstawowe zostało przejęte przez rady gmin. W zasobach Kuratorium Oświaty, które borykały się z coraz większymi trudnościami finansowymi pozostały w naszym mieście MDK, Biblioteka Pedagogiczna, Poradnia Społeczno Zawodowa. W tym czasie ulega likwidacji MDK w Wałbrzychu a MDK w Kłodzku przekształcono w placówkę Kultury pod nazwą Centrum Animacji Teatralnej. W Świdnicy Miejski Zespół Ekonomiczno Administracyjny Szkół został przekształcony w Zespół Szkół i Placówek, zmieniając przy tym lokalizację. Przy przeprowadzce ginie lub ulega zniszczeniu część akt i dokumentów szczególnie z najstarszych roczników działalności świdnickiego MDK. Nad świdnickim Młodzieżowym Domem Kultury pojawiły się czarne chmury… W uchwale Rady Pedagogicznej z dnia 20 lutego uznano za główne zadanie …ścisłe współdziałanie z samorządem terytorialnym w celu wypracowania własnych, lokalnych rozwiązań, sytuujących MDK tak, by stał się istotnym elementem systemu edukacyjnego i ośrodkiem przeciwdziałania patologii społecznej wśród dzieci i młodzieży… Uważano, za bardzo istotne utrzymanie działalności, zgodnie z zapotrzebowaniem lokalnym w zakresie kształtowania uzdolnień i zainteresowań, oraz kreowania modelu kultury, rekreacji i wypoczynku. W momencie, gdy ze śmiertelną chorobą w szpitalu walczyła dyrektor Anna Łowicka, trafia do świadomości całej społeczności placówki Decyzja nr 25/96 Kuratora Oświaty w Wałbrzychu Janusza Mulawy z dnia 28 lutego 1996 r. o likwidacji Młodzieżowego w Świdnicy. Na likwidatora Pan Kurator wyznaczył hospitalizowaną Annę Łowicką! Fakt ten bardzo poruszył świdnicką społeczność lokalną a cała sprawa została mocno nagłośniona przez media. Swoje protesty wystosowały wszystkie organy placówki do Kuratora, Ministerstwa Edukacji, Biur Parlamentarzystów Ziemi Wałbrzyskiej, Zarządu Miasta. Komitet Rodzicielski spotkał się z przedstawicielami władz samorządowych, Rada Młodzieżowa zebrała bogaty plon konkursu rozpisanego wśród uczestników stałych pod hasłem Co mi daje MDK? Najciekawsze prace zostały wysłane na adres Pana Kuratora. Swoje protestacyjne oświadczenia złożyły oświatowe Związki Zawodowe. W maju 1996 r. oszacowano koszty utrzymania placówki. Dzięki tym staraniom doszło do porozumienia między Kuratorium Oświaty w Wałbrzychu a Zarządem Miasta w Świdnicy, dotyczącego dalszego funkcjonowania MDK. Porozumienie to regulowało tryb przejęcia placówki przez Gminę Miejską Swidnica z początkiem 1997 r. i określało zakres współpracy w kolejnym roku szkolnym. Decyzja Kuratora dotycząca likwidacji MDK w Świdnicy została anulowana Decyzją Nr 104/96 z dnia 28 maja 1996 r. W tym ciężkim dla placówki okresie, którą kierował zastępca dyrektora Zbigniew Curyl wszyscy odczuwali powagę chwili wynikającej z niebezpieczeństwa utraty nie tylko miejsc pracy ale i miejsca pokładanych nadziei, ambicji dzieci, rodziców i instruktorów, kilkudziesięcioleci historii oświaty i kultury tego miasta. Codzienną pracą i osiągnięciami wychowanków udowadniano sobie i innym, jak potrzebny jest Młodzieżowy Dom Kultury. Jego uczestnicy nadal powiekszali listę zdobytych nagród i wyróżnień. Tradycyjnie modelarze brylowali na zawodach latawcowych w Bielawie i Świdnicy. W ramach akcji Sprzątanie Świata tancerze Impulsu pomalowali płot wokół posesji. Grupa teatralna Doroty Szyłobryt zainscenizowała w dniu 16 listopada w centrum miasta widowisko muzyczno poetyckie Rzuć palenie honorując w ten sposób Międzynarodowy Dzień bez Papierosa. Po raz czwarty i także w oparciu o Zakładowy Dom Kultury przeprowadzono Andrzejkowy Festiwal Tańca w konkurencjach Rap, Break Dance i Rock and Roll. Czynnie włączono się do organizacji finału Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. W Klubie Technika NOT odbył się V Przegląd Piosenki Literackiej dawniej Nieprofesjonalny Przegląd Piosenki Aktorskiej. Gwiazdą wieczoru, dzięki pomocy Kupców i Przedsiębiorców Świdnickich był Michał Bajor. Wiele ciepłych słów otrzymali organizatorzy, pracownicy MDK od władz miasta, przedstawicieli Polskiego Towarzystwa Tanecznego, uczestników i licznie zgromadzonej widowni III Ogólnopolskiego Turnieju Tańca o Puchar Prezydenta Miasta Świdnicy. Wśród finalistów Mistrzostw Polski młodzików w tenisie stołowym w Kaliszu znalazł się Grzegorz Rogóż (inst.. Józef Rogóż).
Rok szkolny 1996/97 charakteryzował się dużymi zmianami strukturalnymi, kadrowymi i organizacyjnymi w MDK, niestety także smutnymi po śmierci dyrektor Anny Łowickiej. Od 1 stycznia powierzono obowiązki dyrektora Zbigniewowi Curylowi. Od tej daty rozpoczął się okres Młodzieżowego Domu Kultury jako jednostki budżetowej miasta Świdnicy. Na ostatniej sesji w 1996 r. rada Miasta podjęła uchwałę o przejęciu placówki z zasobów kuratoryjnych wraz z jej wszystkimi składnikami majątkowymi, co równoznacznie było z finansowaniem jej z budżetu miasta. Koszt ten oszacowano na ok. 200 tyś. zł, co stanowiło 1,2 % wydatków przewidzianych na oświatę. Od tego roku Młodzieżowy Dom Kultury wraz ze szkołami podstawowymi i przedszkolami stanowi spójny system oświaty miejskiej kierowany przez Naczelnika Wydziału Oświaty Tadeusza Niedzielskiego.

Sukcesy dzieci, młodzieży a przez nie sukcesy nauczycieli instruktorów są wpisane
na stałe w działalnosc placówki. Składaja się na nie wysiłki wszystkich elementów społecznosci MDK. Fachowość i profesjonalizm nauczycieli, opieka i dbałość o atmosferę w placówce, jaką dostrzega się u pracowników administracji i obsługi, mądrość rodziców we współpracy z instytucją, przychylność władz miejskich i oświatowych to tylko baza, jak przyjmują małe diamęciki talentów do obróbki. Sukcesem placówki jest wprowadzenie płynnych relacji między poszczególnymi organami statutowymi: Radą Pedagogiczna, Komitetem Rodzicielskim, Rada Młodzieżową. Na przykładzie poniższego zestawienia widać także wzajemne relacje:

NAJWIĘKSZE SUKCESY UCZESTNIKÓW ZAJĘĆ
MŁODZIEŻOWEGO DOMU KULTURY W ŚWIDNICY
1974/1990
XX Okręgowy i Wojewódzki Konkurs Recytatorski w Dusznikach Zdrój nagroda: Jarosław Rogowski. Nagroda i kwalifikacje na szczeblu ogólnopolski w Jeleniej Górze: Zbigniew Sawujak
Powiatowy Przegląd Szkolnych Zespołów Artystycznych (8.04.1975) nagroda (wycieczka
do Gdańska) dla Zespołu tanecznego Pelagii Szmid,
II Powiatowy Przegląd Teatrów Amatorskich nagroda zespołowa – Teatr Poezji i Publicystyki ( inst.. Stefania Stelmach). Nagrodę indywidualną Kuratorium we Wrocławiu – Leokadia Kasprzycka.
Wojewódzkim Konkursie Plastycznym Człowiek i praca nagroda Beata Wasil,
Rejonowe eliminacje XV Konkursu Piosenki Radzieckiej I miejsce: Leokadia Kasprzycka (akompaniament Anatol Kwiatkowski)
Turniej taneczny RW FSZMP w Wałbrzychu nagroda Trybuny Wałbrzyskiej, Brązowa Pointa: Zespół Tańca Pelagii Szmid.
Wojewódzki Konkurs Recytatorski w Kłodzku II nagroda: Jarosław Rogowski
III Harcerski Festiwal Kultury Młodzieży Szkolnej w Kielcach nagroda Srebrnej Jodły: Zespół My pod kier. Stefanii i Andrzeja Stelmachów i choreografii Elżbiety Gawór,
Międzynarodowy Konkurs Plastyczny w Indiach wyróżnienie: Iwonka Gruzla
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Ilustrujemy baśnie Andersena wyróżnienie: Jacek Ałaszkiewicz
Wojewódzki Konkurs Plastyczny Przyroda twój przyjaciel nagrody dla 15 osób z MDK,
Wojewódzki Konkurs Plastyczny Wojewódzka Panorama Kulturalna wiele nagród dla dzieci
z MDK.
Rejonowy Konkurs Recytatorski I miejsce Jadwiga Pilecka
Wojewódzki Konkurs Recytatorski w Kłodzku I miejsce Ewa Pilecka, II miejsce Alicja Kałmuk,
Rejonowy Konkurs Recytatorskoi Przyjaźń i braterstwo – I miejsce Alicja Kałmuk, II miejsce Genowefa Zielińska Małgorzata Rosiak.
Rejonowy Konkurs Recytatorskoi Przyjaźń i braterstwo – I miejsce Małgorzata Rosiak. Zwyciężczyni reprezentowała województwo wałbrzyskie w finale ogólnopolskim w ramach Festiwalu Kultury Szkolnej w Kielcach.
Wojewódzki Konkurs Recytatorski Poezji Rosyjskiej i Radzieckiej w Nowej Rudzie
I miejsce indywidualnie i zespołowo dla reprezentantów MDK za program pt:
Liście klonu.
Wojewódzki Konkurs Poezji i Prozy Radzieckiej I miejsce: Iwona Majewska,
Wojewódzki Konkurs Recytatorski poświecony poezji Wł. Broniewskiego w Boguszowie Gorcach nagrody: Iwona Majewska, Małgorzata Rosiak i nagroda zespołowa,
Wojewódzki Konkurs Recytatorski dla Szkół Podstawowych II miejsce: Dorota Gierlik,
XXV Ogólnopolski Konkurs Recytatorski dla Dzieci we Wrocławiu II miejsce: Krzysztof Burak,
Międzynarodowy Konkurs Plastyczny Shankars ,79 w Delhi w Indiach – srebrny medal: Wojtek Rzepecki (inst.. W. Szwegler)
Finał drużynowych Mistrzostw Polski w Tenisie Stołowyn drużyn ZMS w Warsawie udział mistrzów okręgu: Leon Dawid, Witold Sawiel, Marek Stępień, Włodzimierz Ryl. (inst.. Mistrz Dolnego Ślaska Józef Rogóż)
V Ogólnopolski Przegląd Twórczości plastycznej Dzieci i Młodzieży w Opolu nagroda: Artur Małecki (inst.. W. Szwegler)
Międzynarodowy Konkurs Plastyczny Balaton 84 w Warszawie – nagroda Krzysztof Pietrzak
i instruktorka Wanda Szwegler,
Wojewódzkie Zawodach Modeli Latających na lotnisku w Świebodzicach I miejsce: Ireneusz Rydzewski i I miejsce drużynowe modelarzy z MDK (inst.. Jerzy Skiślewicz)
Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny Plon Foto. Konkurs z lilijką org. przez redakcję Płomyka nagroda: M. Kobiela, A. Kowalski, M. Marta, M. Pękala, J. Stasiu, P. Staufer (inst.. S. Uroda)
V Ogólnopolskie Zawodach Małych Form Latających I miejsce i tytuł Mistrza Polski: Ireneusz Rydzewski (inst.. Jerzy Skiślewicz,
Wojewódzkie Zawodach Mali modelarze na start I miejsce druzyna z MDK
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Przyroda twój przyjaciel nagroda: Aneta Grabowska (inst..
W. Szwegler) i Aneta Pater (inst.. T. Łyżwa),
I Biennale Twórczości Dziecięcej w Świdnickim Ośrodku Kultury – I miejsca odebrały dzieci
z pracowni MDK, a nagrodę specjalną komisarza biennale A. Protasiuka: Beata Szturo,
Przegląd Zespołów Teatralnych w Bielawie wyróżnienie dla Zespołu (inst.. S.Stelmach),
Ogólnopolski Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży w Toruniu nagroda: Piotr Markowiak (inst.. W. Szwegler)
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Polska ziemia sercem malowana w Nowym Targu nagroda: Anna Grafowska (inst.. W. Szwegler)
II Biennale Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży Szkolonej w Świdnicy III miejsce: Renata Druciarek
Podsumowanie działalności pozalekcyjnej w województwie wałbrzyskim nagrody za szczególne osiągnięcia w twórczości plastycznej: Aneta Grafowska, Artur Książek, Sylwia Drabczuk,
Ogólnopolski Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży w Przemyślu nagroda: Magdalena Stępień (inst.. W. Szwegler)
Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny Świat dziecka wyróżnienie dla pracowni fotograficznej (inst.. S. Uroda)
Ogólnopolski Konkurs Fotograficzny Sladami Mikołaja Kopernika wyróżnienie grupowe (inst..
S. Uroda)
Mistrzostwa Polski Modeli Swobodnie Latających X miejsce: Ireneusz Rydzewski (inst.
J. Skiślewicz)
Ogólnopolskie Zawody Małe formy lotnicze w Lubinie Zwycięstwo w klasie F1-4S (inst.
I. Rydzewski)
Ogólnopolski Przegląd Zespołów w Hajnówce k/Siedlec wyróżnienie: Zespół Dekadent (inst.
J. Lipiński)
1990/91
IX Wojewódzki Przegląd Teatrów Dziecięcych i Lalkowych w Mokrzeszowie Teatrzyk Baja
(inst.. Z. Curyl)
IV Biennale Sztuki Dziecięcej w Świdnicy nagroda: Monika Mydłowska (inst.. W. Szwegler)
XV Ogólnopolski Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży w Jeleniej Górze nagroda: Jacek Kłosiak, Kasia Kozłowska, Sylwia Wojnar (inst.. W. Szwegler)
1991/92
Przegląd Zespołów Muzycznych Złota Struna w Piławie wyróżnienie Zespół Dekanat (inst..
J. Lipiński).
Rejonowe Zawody Modeli Balonów na Ogrzane Powietrze w Świdnicy II miejsce (drużynowo) modelarnia (inst.. W. Martyniec).
Ogólnopolski Konkurs Plastyczny Koroneczka sztuka dziecięca inspirowana twórczością ludową. nagrody: Zuzanna Zając i Monika Kornacka (inst. W. Szwegler)
Przegląd Muzyczny w Bielawie nagroda: duet gitarowy: Dariusz Czyzewski i Wojciech Kuchnowski (inst.. J. Lipiński),
1992/93
Rejonowe Rozgrywki TKKF w Tenisie Stołowym III miejsce: druzyna MDK (inst.. J. Rogóż)
Festiwal Tańca Nowoczesnego Krzyki Dance we Wrocławiu I miejsce w Rock and rollu: Przemysław Zdziech i Barbara Grobelna (inst.. Z. Curyl)
I Krajowe Targi Kultury w Wołowie tytuł Mistera: Zespół Impuls (inst.. Z. Curyl)
Wojewódzki Konkurs Rock and Rolla w Świdnicy I miejscea w kat. wiekowych: Rafał Lato i Anna Wittig, Przemek Zdziech i Basia Grobelna (instr. Z. Curyl)
V biennale Sztuki Dziecięcej i Młodzieżowej nagrody: Mateusz Heinrich, Agata Kubas, Ola Nitkiewicz, Ewa Chaj (inst.. W. Szwegler)
1993/94
Rejonowy turniej o Puchar Dyrektora MDK w Tenisie Stołowym I miejsce: Paweł Cychowski (inst.. J. Rogóż)
Mistrzostwa Okręgu Dolnośląskiego Formacji Tanecznych we Wrocławiu III miejsce: Zespół Let’s Kiss (inst.. W. Skiślewicz),
III Wojewódzki turniej Rock and Rolla w świdnicy I miejsce w kat. wiekowych: Krzysztof Hodel
i Karolina Grodkowska, Przemysław Zdziech i Barbara Grobelna (inst.. Z. Curyl)
Rejonowa Liga tKKF w Tenisie Stołowym I miejsce: druzyna MDK (inst.. J. Rogóż)
1994/95
Mistrzostwa Polski Formacji Tańca Towarzyskiego w Radomiu II miejsce Formacja Standardowa Impuls (instr. Z. Curyl)
Puchar Polski Formacji Tańca Towarzyskiego w Kielcach VI miejsce Formacja Latynoamerykańska Impuls (inst.. Z. Curyl)
Ogólnopolski Turniej Rock and Rolla w Tarnowskich Górach II miejsce pary: Przemysław Zdziech
i Barbara Grobelna (inst.. Z. Curyl)
Mistrzostwa Polski Dzieci w Rocka and Rollu w Zielonej Górze VII miejsce pary: Krzysztof Hodel
i Karolina Grodowska (inst.. Z. Curyl)
Swięto Latawca w Wałbrzychu I miejsce: Karol Wierzba (inst.. R. Żmija)
Święto Latawca w Bielawie I miejsce: Marcin Matejko, II miejsce: Piotr Szydło (inst.. J. Młot)
Przegląd Piosenki Świątecznej w Świdnicy II miejsce: Joanna Kosiorowska (inst.. M. Jabłoński),
Mistrzostwa Rejonu TKKF I miejsce: drużyna MDK (inst.. J. Rogóż)
II Ogólnopolski Turniej Tańca Towarzyskiego o Puchar Prezydenta Świdnicy I miejsce: para Przemysław Zdziech i Anna Jarosz, III miejsce; Patryk Nieczarowski i Barbara Grobelna (inst. M. Kędziora)
Puchar Polski Formacji Tańca Towarzyskiego w Radomiu io Oswiecimiu III miejsce Formacja Standardowa Impuls (inst.. Z. Curyl)
Mistrzostwa Okręgu Dolnośląskiego Formacji we Wrocławiu I miejsce Formacja Standardowa i II miejsce Formacja Latynoamerykańska (inst.. Z. Curyl)
Ogólnopolski Konkurs Modeli Lotniczych w Bydgoszczy III miejsce: Marcin Matejko (inst.. J. Młot)
1995/96
Ogólnopolski Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży nagroda: Mariusz kot, Pareł Drozdowski, wyróżnienie: Kasia Kowalska, Agata Kmieć (inst.. A. Mazur)
III Międzynarodowa Wystawa Plastyczna w Krakowie wyróżnienie: Ewa Sitko, Marta Toruńska, Agata Mickiewicz (inst.. A. Mazur),
Ogólnopolski Konkurs Modeli Plastikowych w Toruniu II miejsce: Marcin Matejko (inst.. J. Młot)
Puchar Polski Formacji Tańca Towarzyskiego w Radomiu io Oswiecimiu III miejsce Formacja Standardowa i V miejsce Formacja Latynoamerykańska Impuls (inst.. Z. Curyl)
IV Andrzejkowy Festiwal Tańca I miejsce w konkurencji Rap: Kasia Osowska (inst.. P. Cembaluk),
I miejsce w konkurencji Break Dance: Paweł Juchymuk (inst.. P. Cembaluk), I miejsce w konkurencji
Rock and Roll w kat. wiekowych: pary Marcin Łyko i Edyta Kluba, Rafał Lato i Anna Wittig,
Przemysław Zdziech i Barbara Grobelna (inst.. Z. Curyl)t. pracowni technicznej oraz materace dla sekcji judo. cowni „ych MDK sal gimnastycznych a ciasne okazały się sale dla licznych
Ogólnopolskie Konfrontacje Frre Style we Wrocławiu I miejsce; Formacja Hard 2 Break (inst..
P. Cembaluk)
Mistrzostwa Makroregionu Dolnośląskiego w Brzegu Dolnym – I miejsce: Grzegorz Rogóż (inst..
J. Rogóż)
Półfinał Mistrzostw Polski w Sobieszowie k/ Jeleniej Góry – I miejsce: Grzegorz Rogóż (inst..
J. Rogóż)pracowni technicznej oraz materace dla sekcji judo. cowni „ych MDK sal gimnastycznych a ciasne okazały się sale dla licznych
1996/97
Ogólnopolski Konkurs Modeli Kartonowych w Oleśnicy I miejsca: Marcin Matejko, Tomasz Mistkowski, Tomasz Żurawel (inst.. J. Młot)
Turniej Strefowy Mistrzostw polski w Dżonkowie III miejsce: Grzegorz Rogóż (inst.. Józef Rogóż)
XX Przegląd Twórczości Plastycznej Dzieci i Młodzieży w Zamościu nagroda Emilia Socha (inst.. W. Szwegler)
XIII Mistrzostwa Polski Formacji tańca Towarzyskiego w Spale VII miejsce: Formacja Latynoamerykańska Impuls (inst.. Z. Curyl)
V Jesienny Festiwal Tańca w Świdnicy I miejsce w konkurencji Rock and Roll: para Rafał Lato
i Anna Wittig (inst.. Z. Curyl), I miejsce w konkurencji freestyle: Zespół Bobabeda (inst.. D. Iwaniec),
VII Festiwal Piosenki Świątecznej w Świdnicy nagrody: Bożena Turkiewicz, Adrianna Sobol, Magdalena Bandera, Edyta Gancarczyk (inst.. M. Jabłoński)
X Międzynarodowe Biennale Grafiki Dzieci i Młodzieży Toruniu nagrody: Karolina Zięba, Marcin Brzoza (inst.. W. Szwegler)
VI Przegląd Piosenki literackiej Papali III miejsce i nagroda publiczności: Adrianna Sobol (inst..
M. Jabłoński)
IV Ogólnopolski Turniej Tańca Towarzyskiego o Puchar Prezydenta Świdnicy II miejsce: para Leszek Kościołek i Łucja Jaksz (inst. M. Kędziora)

KADRA KIEROWNICZA:

Dyrektorzy:
Jan Pisarski 1951 1956
Jerzy Skiślewicz 1956 1963
Franciszek Pulit 1963 1966
Jerzy Skiślewicz 1966 1969
Maria Skiślewicz 1969 1970
Teresa Duda 1970 1972 Wicedyrektorzy:
Zygmunt Nicewicz 1970 1976 Jan Górski 1975 – 1976
Jan Górski 1976 1986 Zofia Szill 1976 1986
Zofia Szill 1986 1990 Wanda Szwegler 1986 1994
Anna Łowicka 1990 1997 Zbigniew Curyl 1994 1997
Zbigniew Curyl 1997 nadal Joanna Walerowicz 1999 – nadal ki 1975 – 1976

ALFABETYCZNY INDEKS NAZWISK PRACOWNIKÓW
DOMU HARCERZA DOMU KULTURY DZIECI I MŁODZIEŻY MŁODZIEŻOWEGO DOMU KULTURY
W ŚWIDNICY 1952 2008 o stażu pracy w placówce powyżej 2 lat

 

 Opracował: Zbigniew Curyl

Loading

Skip to content