W tym tygodniu zabawy plastyczne z arteterapii

według książki “Portrety i maski” w twórczym rozwoju i arteterapii Olgi Handford i Wiesława Karolaka

 

Ni ptak, ni ryba, ni zwierzę, ni gad

 

Żyjemy wśród zwierząt. Często nieświadomie upodabniamy się do nich. Działamy instynktownie, podszywając się  pod nie. Zazdrościmy cech i umiejętności, którymi obdarzone są zwierzęta. Do jednych zwierzęcych cech czujemy sympatię, do innych niechęć. Te pozytywne na ogół przypisujemy sobie sami (zwinny jak jaszczurka, silny jak wół, pracowity jak pszczoła, wierny jak pies). Negatywnymi obdarzamy innych lub inni obdarzają nimi nas (uparty jak osioł, rechocze jak żaba, jadowity jak wąż, cwany jak lis).

 

Część 1

 Szkicowanie

Zastanówcie się, czy posiadacie cechy przypisywane zwierzętom, ptakom, gadom, płazom. Jeśli tak, to jakie? Czy często zachowujecie się jak zwierzęta? Ile  „zwierzęcia” jest w was, a ile „człowieka”? Wykonajcie kilka szkiców: ptaków, ryb, gadów, zwierząt, w których dostrzegacie cechy swojej osobowości

 

Część 2

Rysowanie

Na podstawie szkiców stwórzcie jeden rysunek, obraz: portret nadrealistyczny, surrealistyczny swojego „Ja”: „Ni ptak, ni ryba, ni zwierzę, ni gad”. Najważniejsze jest to, jaką prawdę chcecie o sobie powiedzieć. Spojrzenie w głąb siebie być może pozwoli Wam odszukać siebie. Zastanówcie się, co chcecie ukryć, co eksponować. A więc, stwórzcie swój niepowtarzalny wizerunek: jak siebie widzicie, jak siebie odbieracie.

 

Refleksja

-To cała ja. Mam zwinność jaszczurki, delikatność motyla, bujam w obłokach.

-Można jak kameleon zmienia się i dostosowywać do otoczenia, nie tracąc przy tym swojej osobowości.

-Każdy potwór ma ukryte piękno, dobroć.