W tym tygodniu zabawy plastyczne z arteterapii

 

według książki “Portrety i maski” w twórczym rozwoju i arteterapii Olgi Handford i Wiesława Karolaka

 

Harmonijka

 

Kontrasty…

Noc i dzień. Chłodno, ciepło. Zima i lato. Dziecko i starzec. Kobieta, mężczyzna. Bogactwo, bieda. Białe i czarne. Jedność i wielość. Małe i duże. Gładkie, chropowate. Świat wypełniony kontrastami. Życie pełne kontrastów.

 

Przebieg ćwiczenia

 

Część I

 

Codzienność nie jest szara. Wypełniają ją radości i smutki. Uczucia te mają barwy. Przeanalizuj swoją codzienność. Znajdź w niej barwy smutku i radości. Wybierz ze swojej codzienności to, co cię cieszy, odszukaj to, co cię smuci, sprawia ból.

Weź dwie kartki papieru A4. Na tyłach kartki narysuj paski oddzielone od siebie co 1 cm i ponumeruj je. Na prawej stronie  pierwszej kartki namaluj radość, wybierz kolory, które dla ciebie są radosne.

Na drugiej kartce namaluj smutek. Zastanów się jakich kolorów i jakiej ekspresji użyjesz do przedstawienia tej emocji.

 

Część 2

 

Przewróć kartki na stronę, gdzie wyrysowane są paski. Potnij je nożyczkami i ułóż według kolejności.

 

Część 3

 

Weź kartkę papieru A3 i po kolei naklejaj wycięte paski, najpierw numer jeden z obrazka radości, a następnie numer jeden z obrazka smutku, i tak dalej. Powstały obrazek możesz pozaginać w harmonijkę wzdłuż łączeń. Wtedy możesz patrzeć na kartkę z wielu stron i pod różnymi kątami.

 

Refleksja

Smutek jest stanem, który mnie zamyka w sobie, powoduje, że się odradzam, chowam w sobie. Smutek jest „kanciasty”, „twardy” niczym kwadrat. Smutek ma kolce, którymi rani.

 

Radość sprawia, że chcę wychodzić do innych, dzielić się sobą: swoimi myślami, umiejętnościami. Radość jest kołem, które jest w swej strukturze przyjazne, miękkie, które kojarzy się z pierwotną radością w łonie matki. Słońce jest kręgiem.

 

Życie, wydarzenia, których doświadczamy, przeplatają się wzajemnie. Ciemność pozwala dostrzec światło, smutek, docenić radość. Samotność to zamknięcie się w sobie. Bycie z innymi to otwieranie się na to, co nowe. Wszystko zależy od tego, jak postrzegamy, od perspektywy, od kąta widzenia. To my decydujemy, czy widzimy okrąg wpisany w kwadrat, czy kwadrat wpisany w okrąg. A może gdzieś jest tak i tak.