Jak postrzegała rzeczywistość Awangarda XX wieku?- malarstwo metafizyczne

Museum of Modern Art (MOMA) udostępniło 109 prac Giorgio de Chirico, zapraszam do oglądania

https://www.moma.org/artists/1106

Zadanie: Stwórz obraz absurdu. Maluj rzeczy i wymyślaj dla nich znaczenie, czyli symbole. Twoje malarstwo może zawierać zwykłe przedmioty z otoczenia w dziwacznym połączeniu lub być pełne fantastycznych zwierząt, dziwnych postaci, monstrum. Wszystko umieść w niepokojącym pejzażu miejskim, takim jaki mieliśmy niedawno na  opustoszałych ulicach. Jeżeli potrafisz posługuj się perspektywą linearną. Nadaj tytuł pracy, ale taki by wprowadził nas w twoją zagadkę, ale niczego nie wyjaśniał, może utrudniał zrozumienie.

Malarstwo metafizyczne posługiwało się tradycyjnymi środkami malarskimi, a rewolucji dokonało  ze względu na temat dzieła. Obrazy zawierały, podobnie jak w obrazach renesansu, wzór ikonograficzny, który należy odczytać pod względem treści i symboli, aby zinterpretować obraz. Zatem obraz metafizyczny to nie obraz świata ponadnaturalny, ale zagadkowy, pełen symboli i sprzeczności. Polegał na tym, że wprowadzał widza w królestwo tajemnicy i nieznanego. Artyści wyrywali przedmiot z kontekstu i znaczenia. Rzeczy przedstawione nie zawsze były zrozumiałe. Nie pasowały do siebie.  Tworzyły absurdalne kompozycje zagadkowe, wszystko to umieszczali w niepokojących pejzażach, wzbudzających  w widzu uczucie niepewności. Proces niszczenia naturalnego znaczenia przedmiotów pogłębiały tytuły obrazów, które stawały się prawdziwymi rebusami. Kierunek ten stworzyli bracia: Giorgio de Chirico i Andrea, malujący pod pseudonimem Alberto Savinio. Pochodzili oni z Grecji, dlatego w ich twórczości liczne są elementy z antyku, wyobrażenia posągów, popiersia, kolumny i kapitele. Ich obrazy są jakby zapisem snu. Poprzez światłocień i perspektywę nadawali poczucie przestrzenności, ale i osamotnienia, bezruchu, ekstazy jaką wywołują zwykle u nas wspomnienia. Obrazy Chirica i Saviniego stały się inspiracją dla rodzącego się surrealizmu, rozpoczynającego nowy rozdział w dziejach sztuki.